Psalmaro 119
1 Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
2 Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
3 Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
4 Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
5 Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
6 Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
7 Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
8 Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
9 Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
10 Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
11 En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
12 Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
13 Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
14 Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
15 Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
16 Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
17 Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
18 Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
19 Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
20 Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
21 Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
22 Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
23 Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
24 Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
25 Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
26 Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
27 Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
28 Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
29 La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
30 La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
31 Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
32 Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
33 Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
34 Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
35 Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
36 Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
37 Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
38 Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
39 Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
40 Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
41 Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
42 Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
43 Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
44 Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
45 Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
46 Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
49 Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
50 Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
52 Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
54 Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
Dine rätter äro min visa i mino huse.
55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
56 Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
57 Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
58 Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
61 Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
62 En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
63 Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
65 Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
67 Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
70 Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
72 Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
73 Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
74 Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
78 Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
79 Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
80 Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
81 Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
83 Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
86 Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
87 Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
88 Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
89 Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
90 Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
91 Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
96 Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
97 Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
98 Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
99 Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
101 De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
102 De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
103 Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
Din ord äro minom mun sötare än hannog.
104 De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
105 Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
106 Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
107 Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
108 La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
109 Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
110 La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
111 Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
112 Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
113 Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
114 Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
115 Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
116 Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
117 Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
118 Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
119 Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
120 De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
121 Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
122 Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
123 Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
124 Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
125 Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
126 Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
127 Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
128 Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
129 Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
130 Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
131 Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
132 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
133 Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
134 Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
135 Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
136 Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
137 Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
138 Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
139 Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
140 Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
141 Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
144 La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
145 Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
146 Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
147 Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
148 Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
149 Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
150 Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
151 Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
152 De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
153 Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
154 Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
155 Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
156 Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
157 Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
158 Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
159 Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
160 La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
161 Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
162 Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
163 Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
164 Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
165 Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
166 Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
167 Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
168 Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
169 Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
170 Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
171 Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
172 Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
173 Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
174 Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
175 Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
176 Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
