< Psalmaro 116 >
1 Mi amas, ke la Eternulo aŭdas mian voĉon Kaj mian petegon,
Halleluja! Ik heb Jahweh lief, Want Hij hoort naar mijn smeken!
2 Ke Li klinis Sian orelon al mi; Kaj en miaj tagoj mi Lin vokos.
Hij luisterde naar mij, toen ik riep
3 Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj turmentoj de Ŝeol min trafis; Suferon kaj ĉagrenon mi trovis. (Sheol )
En de strikken des doods mij omknelden; Toen doodsangst mij kwelde, Nood en jammer mij troffen. (Sheol )
4 Sed la nomon de la Eternulo mi vokis: Ho Eternulo, savu mian animon.
Ik riep de Naam van Jahweh aan: "Ach, Jahweh, spaar toch mijn leven!"
5 Favorkora estas la Eternulo kaj justa, Kaj nia Dio estas kompatema.
En Jahweh was genadig en trouw, Onze God vol ontferming:
6 La Eternulo gardas la simplanimulojn; Mi estis en mizero, kaj Li min savis.
Jahweh waakt over de zwakken; Ik was uitgeput, maar Jahweh heeft mij gered!
7 Revenu, ho mia animo, al via trankvileco, Ĉar la Eternulo faris al vi bonon.
Wees dan gelaten, mijn ziel; Want Jahweh blijft voor u zorgen:
8 Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Miajn okulojn de larmoj, Miajn piedojn de falpuŝiĝo.
Hij heeft mij gered van de dood, Mijn ogen van tranen, mijn voeten van stoten;
9 Mi irados antaŭ la Eternulo En la lando de la vivo.
Nog mag ik voor Jahweh’s aanschijn wandelen In de landen der levenden!
10 Kun kredo mi diris: Mi estas tre afliktita.
Ik blijf dus vertrouwen, al roep ik ook uit: "Ik ben diep ongelukkig!"
11 Mi diris en mia konfuziĝo: Ĉu homo mensogas.
Al zou ik in mijn ellende ook zeggen: "Er is geen mens te vertrouwen!"
12 Kion mi redonu al la Eternulo Por ĉiuj Liaj bonfaroj al mi?
Hoe zal ik Jahweh kunnen vergelden Al het goede, dat Hij mij deed?
13 Mi levos la pokalon de savo, Kaj mi vokos la nomon de la Eternulo.
De kelk der redding hef ik omhoog, En roep de Naam van Jahweh aan;
14 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo.
Ik zal mijn gelofte aan Jahweh volbrengen Ten overstaan van heel het volk:
15 Grandvalora en la okuloj de la Eternulo Estas la morto de Liaj fideluloj.
Want te duur was in de ogen van Jahweh De dood zijner vromen.
16 Ho Eternulo, mi ja estas Via sklavo, Mi estas Via sklavo, filo de Via sklavino; Vi disigis miajn ligilojn.
Ach Jahweh, ik ben maar uw knecht, de zoon van uw dienstmaagd, Toch hebt Gij mijn boeien verbroken:
17 Al Vi mi oferdonos dankan oferon, Kaj la nomon de la Eternulo mi vokos.
Ik breng U dan een offer van dank, En roep de Naam van Jahweh aan,
18 Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo,
19 En la kortoj de la domo de la Eternulo, Interne de vi, ho Jerusalem.
In de voorhoven van Jahweh’s huis, Binnen uw muren, Jerusalem!