< Psalmaro 112 >
1 Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.
Alleluja! Wie selig, wer den Herren fürchtet und freudig tut, was er gebeut!
2 Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.
Sein Stamm ist mächtig auf der Erde; gesegnet ist der Redlichen Geschlecht.
3 Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.
In seinem Haus ist Pracht und Fülle, und seine Milde währet immerdar.
4 En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.
Er strahlt den Frommen auf, ein Licht im Dunkel, barmherzig, mild und liebevoll ist er.
5 Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.
Wohl geht's dem Mann, der schenkt und leiht, der hierfür seinen Haushalt nach Gebühr einrichtet.
6 Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.
Er wankt auf ewig nicht; in ewigem Gedächtnis bleibt er als Gerechter.
7 Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.
Vor Unheilsboten bebt er nicht; sein Herz ist unverzagt, dem Herrn vertrauend.
8 Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.
Sein Herz ist fest und ohne Furcht; er schaut sogar an seinen Feinden seine Lust.
9 Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.
Freigebig ist er, schenkt den Armen, und alle Zeit währt seine Milde; durch sein Vermögen ragt er hoch empor.
10 La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.
Der Frevler sieht's und ärgert sich, und zähneknirschend schwindet er dahin; der Bösen Reiz vergeht.