Psalmaro 112

1 Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

2 Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

3 Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

4 En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

5 Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

6 Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

7 Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

8 Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

9 Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

10 La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.

De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!