Psalmaro 112

1 Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

Rəbbə həmd edin! Nə bəxtiyardır Rəbdən qorxan, Əmrlərindən zövq alan insan!

2 Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

Nəsli yer üzündə güclü olacaq, Əməlisalehlərin övladları xeyir-dua alacaq.

3 Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

Evindən bolluq və sərvət əskilməz, Salehliyi əbədi qalar.

4 En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

Zülmətdə belə, əməlisaleh insanlar üçün, Lütfkar, rəhmli və saleh adamlar üçün nur doğar.

5 Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

Səxavətlə borc verən, İşlərini ədalətlə görən yaxşı insandır.

6 Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

Belə adam əsla sarsılmaz, Saleh insan əbədi olaraq yadda qalacaq.

7 Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

Pis xəbərdən qorxmaz, Rəbbə güvəndiyi üçün ürəyi möhkəmdir,

8 Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

Cəsur ürəklidir, Düşmənlərinin süqutunu görənədək qorxmaz.

9 Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

Səpələyər, fəqirlərə paylayar, Salehliyi əbədi qalar, Qüdrəti və hörməti ucalar.

10 La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.

Pis adamsa bunu görüb qəzəblənər, Dişlərini qıcıdar, yanıb-tökülər, Pislərin arzusu puç olar.