< Psalmaro 109 >

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
Dios de mi alabanza, que mi oración sea respondida;
2 Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
Porque la boca del pecador está abierta contra mí en engaño; su lengua ha dicho cosas mentirosas contra mí.
3 Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
Las palabras de odio me han rodeado; ellos han hecho guerra contra mí sin causa.
4 Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
Por mi amor me devuelven odio; pero me he entregado a la oración.
5 Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
Me han puesto mal por bien; odio a cambio de mi amor.
6 Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
Pon un hombre malo sobre él; y que uno sea puesto a su mano derecha para decir mal de él.
7 Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
Cuando sea juzgado, que la decisión vaya contra él; y que su oración se convierta en pecado.
8 Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
Deje que su vida sea corta; deja que otro tome su posición de autoridad.
9 Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
Que sus hijos no tengan padre, y que su esposa sea viuda.
10 Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
Dejen que sus hijos vaguen, mirando a los demás por su comida; que los alejen de la compañía de sus amigos.
11 Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
Deje que su acreedor tome todos sus bienes; y dejar que otros obtengan el beneficio de su trabajo.
12 Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
Que nadie tenga piedad de él ni que ayude a sus hijos cuando está muerto.
13 Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
Que se corte su semilla; en la generación venidera, deje que su nombre se quede sin memoria.
14 La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
Tenga el Señor en cuenta la maldad de sus padres; y que el pecado de su madre no tenga perdón.
15 Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
Sean siempre delante de los ojos del Señor, para que su memoria sea borrada de la tierra.
16 Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
Porque no tuvo misericordia, sino que fue cruel con los afligidos y los menesterosos, diseñando la muerte de los quebrantados de corazón.
17 Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
Como él tuvo placer en maldecir, así que venga sobre él; y como no tenía deleite en la bendición, que esté lejos de él.
18 Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
Puso maldición como una túnica, y entró en su cuerpo como agua, y en sus huesos como aceite.
19 Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
Que sea para él como una túnica que él se pone, que sea como una venda que lo rodea en todo momento.
20 Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
Sea esta la recompensa dada a mis enemigos por el Señor, y a los que dicen mal de mi alma.
21 Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
Pero, oh Señor Dios, dame tu ayuda, a causa de tu nombre; llévame fuera de peligro, porque tu misericordia es buena.
22 Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
porque soy pobre y necesitado, y mi corazón está herido en mí.
23 Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
Me he desvanecido como la sombra cuando declina; me forzaron a salir de mi lugar como una langosta!
24 Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
Mis rodillas son débiles por falta de comida; no hay grasa en mis huesos.
25 Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
En cuanto a mí, se burlan de mí; sacudiendo la cabeza cuando me ven.
26 Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
Dame ayuda, oh Señor mi Dios; en tu misericordia sé mi salvador;
27 Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
para que vean que es obra de tu mano; que tú, Señor, lo has hecho.
28 Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
Pueden dar maldiciones, pero tú das bendición; cuando suban contra mí, sean avergonzados; pero que tu siervo se alegre.
29 Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
Mis enemigos se cubran de vergüenza, cubriéndose de confusión como un manto.
30 Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
Daré al Señor gran alabanza con mi boca; sí, le alabaré entre todas las personas.
31 Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.
Porque él está siempre a la diestra de los pobres, para sacarlo de las manos de los que persiguen su alma.

< Psalmaro 109 >