Psalmaro 109

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

Oh ʼElohim de mi alabanza, no te calles.

2 Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

Porque la boca de los perversos y de los engañadores se abrió contra mí. Hablaron contra mí con lengua mentirosa.

3 Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

Con palabras de odio me rodearon, Y sin causa lucharon contra mí.

4 Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

Son mis adversarios para pagar mi amor, Pero yo hablo contigo.

5 Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

Me devuelven mal por bien, Y odio por mi amor.

6 Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

[Dicen]: Levanta contra él a un perverso, Y esté un acusador a su mano derecha.

7 Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

Resulte culpable cuando sea juzgado, Y que su oración sea pecado.

8 Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

Sean pocos sus días. Tome otro su oficio.

9 Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

Sean huérfanos sus hijos, Y su esposa, viuda.

10 Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

Vaguen errantes sus hijos y mendiguen, Y busquen su pan lejos de sus casas arruinadas.

11 Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

Que el acreedor se apodere de todo lo que tiene, Y extraños saqueen el fruto de su trabajo.

12 Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

No tenga quien le extienda misericordia, Ni quien se compadezca de sus huérfanos.

13 Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

Sean exterminadas todas sus futuras generaciones. Sea el nombre de ellos borrado en la siguiente generación.

14 La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

Que la iniquidad de sus antepasados sea recordada ante Yavé, Y que no sea borrado el pecado de su madre.

15 Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

Que estén siempre delante de Yavé, Y corte Él de la tierra el recuerdo de ellos,

16 Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

Por cuanto no recordó mostrar misericordia, Sino persiguió al hombre afligido y menesteroso, Al quebrantado de corazón, para matarlo.

17 Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

También amó la maldición, Así que le llegó. No se deleitó en la bendición, Por tanto ésta estuvo lejos de él.

18 Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

Se cubrió de maldición como con su manto, Por lo cual la dejó entrar en su cuerpo como agua, Y como aceite en sus huesos.

19 Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

Que le sea como ropa con la cual se cubra Y como cinturón que lo ate siempre.

20 Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

Que ésta sea la recompensa de Yavé a mis acusadores Y a los que hablan mal contra mi vida.

21 Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

Pero Tú, oh Yavé, el ʼAdonay, Trata conmigo por amor a tu Nombre. Líbrame, porque tu misericordia es buena.

22 Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

Porque yo estoy afligido y necesitado. Mi corazón está herido dentro de mí.

23 Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

Paso como una sombra cuando se extiende, Soy echado fuera como el saltamonte.

24 Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

Mis rodillas están débiles a causa del ayuno, Y mi carne desfallece por falta de sustancia.

25 Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

Fui para ellos un objeto de reproche. Cuando me miran, menean su cabeza.

26 Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

¡Ayúdame, oh Yavé, ʼElohim mío! ¡Sálvame según tu misericordia!

27 Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

Que ellos entiendan que ésta es tu mano, Que Tú, oh Yavé, hiciste esto.

28 Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

Que ellos maldigan, pero Tú, bendice. Cuando se levanten, sean avergonzados, Pero tu esclavo estará alegre.

29 Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

Que mis acusadores sean cubiertos de deshonra, Y que ellos mismos se cubran de vergüenza como un manto.

30 Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

Daré muchas gracias con mi boca a Yavé. En medio de muchos lo alabaré,

31 Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.

Porque Él se coloca a la mano derecha del necesitado, Para salvar su vida de los que lo juzgan.