Psalmaro 109
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
Au maître chantre. Cantique de David. Dieu que je loue, ne reste pas muet!
2 Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
Car ils ouvrent contre moi la bouche de l'impie, la bouche du trompeur, parlent avec une langue menteuse;
3 Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
et ils m'entourent de paroles de haine, et me font gratuitement la guerre!
4 Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
En échange de mon amour ils me sont hostiles, mais moi je ne fais que prier.
5 Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
Ils me rendent le mal pour le bien, et de la haine pour mon amour.
6 Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
Mets un tel homme sous le pouvoir de l'impie, et que l'accusateur se dresse à sa droite!
7 Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
Que du jugement il sorte convaincu, et que sa prière soit comptée comme péché!
8 Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
Qu'il ait des jours peu nombreux, qu'un autre s'empare de sa charge!
9 Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
Que ses enfants soient orphelins, et sa femme veuve!
10 Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
Que ses fils soient vagabonds et mendient, et qu'ils quêtent loin de leur maison en ruines!
11 Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
Que l'usurier jette le réseau sur tout ce qu'il a, et que des étrangers pillent le fruit de son labeur!
12 Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
Que personne ne lui garde une longue affection, et que nul n'ait pitié de ses orphelins!
13 Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
Que sa postérité soit exterminée, et que dès l'âge suivant leur nom soit éteint!
14 La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
Qu'il soit fait mention devant l'Éternel du crime de ses pères, et que le péché de sa mère ne soit point effacé;
15 Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
mais qu'ils soient toujours présents à l'Éternel, et qu'il retranche sa mémoire de la terre!
16 Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
parce qu'il ne pensa point à pratiquer la bonté, et qu'il persécuta l'homme misérable et pauvre et l'affligé, afin de lui ôter la vie.
17 Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
Il aimait la malédiction, qu'elle l'atteigne! La bénédiction n'était pas son plaisir, qu'elle s'éloigne de lui!
18 Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
Qu'il se couvre de la malédiction comme de son vêtement; qu'elle pénètre au dedans de lui comme des eaux, et comme de l'huile, dans ses os;
19 Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
qu'elle soit pour lui comme le manteau où il s'enveloppe et comme la ceinture dont il se ceint toujours!
20 Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
Tel soit le salaire que donne l'Éternel à mon ennemi, et à ceux qui disent du mal contre moi!
21 Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
Mais toi, Éternel, mon Dieu! assiste-moi pour l'amour de ton nom, car ta grâce est bénigne; sauve-moi!
22 Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
car je suis misérable et pauvre, et mon cœur est percé au dedans de moi.
23 Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
Je m'en vais, comme l'ombre, quand elle s'allonge, je suis pourchassé comme la sauterelle.
24 Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
Mes genoux chancellent par l'effet de mes jeûnes, et l'embonpoint a disparu de mon corps amaigri.
25 Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
Je suis livré à leurs outrages; ils me regardent, et secouent la tête.
26 Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
Assiste-moi, Éternel, mon Dieu! Sauve-moi en vertu de ta miséricorde,
27 Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
afin qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Éternel, qui l'auras fait!
28 Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
Qu'ils maudissent! toi, tu béniras. Qu'ils se dressent! ils seront confondus, et ton serviteur se réjouira.
29 Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
Que la honte enveloppe mes adversaires, et que leur opprobre les couvre comme un manteau!
30 Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
Alors de ma bouche je louerai hautement l'Éternel, et je te célébrerai au milieu de la foule,
31 Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.
car Il se tient à la droite du pauvre, et le sauve de ceux qui le condamnent.
