Psalmaro 109
1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
Au maître de chant. Psaume de David. Dieu de ma louange, ne garde pas le silence!
2 Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
Car la bouche du méchant, la bouche du perfide, s’ouvre contre moi. Ils parlent contre moi avec une langue de mensonge,
3 Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
ils m’assiègent de paroles haineuses, et ils me font la guerre sans motif.
4 Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
En retour de mon affection, ils me combattent, et moi, je ne fais que prier.
5 Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
Ils me rendent le mal pour le bien, et la haine pour l’amour.
6 Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
Mets-le au pouvoir d’un méchant, et que l’accusateur se tienne à sa droite!
7 Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
Quand on le jugera, qu’il sorte coupable, et que sa prière soit réputée péché!
8 Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
Que ses jours soient abrégés, et qu’un autre prenne sa charge!
9 Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
Que ses enfants deviennent orphelins, que son épouse soit veuve!
10 Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
Que ses enfants soient vagabonds et mendiants, cherchant leur pain loin de leurs maisons en ruines!
11 Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
Que le créancier s’empare de tout ce qui est à lui, et que les étrangers pillent ce qu’il a gagné par son travail!
12 Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
Qu’il n’ait personne qui lui garde son affection, que nul n’ait pitié de ses orphelins!
13 Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
Que ses descendants soient voués à la ruine, et que leur nom soit effacé à la seconde génération!
14 La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
Que l’iniquité de ses pères reste en souvenir devant Yahweh, et que la faute de leur mère ne soit pas effacée!
15 Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
Qu’elles soient toujours devant Yahweh, et qu’il retranche de la terre leur mémoire!
16 Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
Parce qu’il ne s’est pas souvenu d’exercer la miséricorde, parce qu’il a persécuté le malheureux et l’indigent, et l’homme au cœur brisé pour le faire mourir.
17 Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
Il aimait la malédiction: elle tombe sur lui; il dédaignait la bénédiction: elle s’éloigne de lui.
18 Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
Il s’est revêtu de la malédiction comme d’un vêtement; comme l’eau elle entre au-dedans de lui, et comme l’huile elle pénètre dans ses os.
19 Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
Qu’elle soit pour lui le vêtement qui l’enveloppe, la ceinture qui ne cesse de l’entourer!
20 Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
Tel soit, de la part de Yahweh le salaire de mes adversaires, et de ceux qui parlent méchamment contre moi.
21 Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
Et toi, Seigneur Yahweh, prends ma défense à cause de ton nom; dans ta grande bonté, délivre-moi.
22 Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
Car je suis malheureux et indigent, et mon cœur est blessé au-dedans de moi.
23 Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
Je m’en vais comme l’ombre à son déclin, je suis emporté comme la sauterelle.
24 Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
A force de jeûne mes genoux chancellent, et mon corps est épuisé de maigreur.
25 Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
Je suis pour eux un objet d’opprobre; ils me regardent et branlent de la tête.
26 Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
Secours-moi, Yahweh, mon Dieu! Sauve-moi dans ta bonté!
27 Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
Qu’ils sachent que c’est ta main, que c’est toi, Yahweh, qui l’a fait!
28 Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
Eux, ils maudissent; mais toi, tu béniras; ils se lèvent, mais ils seront confondus, et ton serviteur sera dans la joie.
29 Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
Mes adversaires seront revêtus d’ignominie, ils seront enveloppés de leur honte comme d’un manteau.
30 Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
Mes lèvres loueront hautement Yahweh; je le célébrerai au milieu de la multitude;
31 Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.
car il se tient à la droite du pauvre, pour le sauver de ceux qui le condamnent.
