< Psalmaro 108 >

1 Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.
En Psalmvisa Davids. Gud, det är mitt rätta allvar, jag vill sjunga. och lofva; min ära också.
2 Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.
Vaka upp, psaltare och harpa, jag vill bittida uppe vara.
3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.
Jag vill tacka dig, Herre, ibland folken; jag vill lofsjunga dig ibland menniskorna;
4 Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.
Ty din nåd räcker så vidt som himmelen är; och din sanning så vidt som skyarna gå.
5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.
Upphöj dig, Gud, öfver himmelen, och din äro öfver all land;
6 Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.
På det dine älskelige vänner måga förlossade varda; hjelp med dina högra hand, och bönhör mig.
7 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
Gud talar i sinom helgedom, dess gläder jag mig; och vill skifta Sichem, och afmäta den dalen Succoth.
8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
Gilead är min, Manasse är ock min, och Ephraim är mins hufvuds magt. Juda är min Förste.
9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.
Moab är mitt tvättekar; jag vill sträcka mina skor öfver Edom; öfver de Philisteer vill jag fröjdas.
10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?
Ho vill föra mig uti en fast stad? Ho vill leda mig intill Edom?
11 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
Skall icke du göra det, Gud, som oss förkastat hafver, och drager icke ut, Gud, med vårom här?
12 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
Skaffa oss bistånd i nödene; ty menniskos hjelp är fåfängelig.
13 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.
I Gudi vilje vi bevisa manlig verk; han skall underträda våra fiendar.

< Psalmaro 108 >