Psalmaro 108

1 Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

Canticum Psalmi, ipsi David. Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psallam in gloria mea.

2 Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara; exsurgam diluculo.

3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus:

4 Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

quia magna est super cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.

5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua:

6 Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me.

7 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

Deus locutus est in sancto suo: Exsultabo, et dividam Sichimam; et convallem tabernaculorum dimetiar.

8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

Meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus;

9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

Moab lebes spei meæ: in Idumæam extendam calceamentum meum; mihi alienigenæ amici facti sunt.

10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?

11 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris?

12 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.

13 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.