< Psalmaro 108 >

1 Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.
Ein Lied, ein Psalm Davids. Mein Herz ist bereit, o Gott, ich will singen, will Psalmen singen, auch meine Herrlichkeit.
2 Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.
Psalter und Harfe wachet auf, ich will das Morgenrot wecken.
3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.
Ich will Dich bekennen, Jehovah, unter den Völkern, und Dir Psalmen singen unter den Volksstämmen.
4 Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.
Denn über die Himmel groß ist Deine Barmherzigkeit, und Deine Wahrheit bis an die Ätherkreise.
5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.
Erhöhe Dich über die Himmel, o Gott, und über die ganze Erde Deine Herrlichkeit.
6 Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.
Auf daß gerettet werden Deine Lieben, rette mit Deiner Rechten und antworte mir.
7 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
Gott hat geredet in Seiner Heiligkeit: Ich will jauchzen, Ich will Schechem verteilen und den Talgrund Sukkoth ausmessen.
8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
Mein ist Gilead, Mein Menascheh, und Ephraim ist Meines Hauptes Stärke, Mein Gesetzgeber Jehudah!
9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.
Moab, der Topf Meines Waschens, über Edom werfe Ich Meinen Schuh, über Philistäa will Ich jubeln.
10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?
Wer wird mich geleiten zu der festen Stadt, wer mich bis Edom führen?
11 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
Nicht Du, o Gott, Der Du uns verstoßen, und nicht auszogst, o Gott in unseren Heerscharen?
12 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
Gib Du uns Beistand von dem Dränger. Ist eitel doch das Heil des Menschen.
13 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.
Mit Gott wollen wir Tapferes tun; und Er zertritt unsere Dränger.

< Psalmaro 108 >