Psalmaro 108

1 Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

Cantique et psaume de David. Mon cœur est prêt, ô Dieu, mon cœur est prêt; je vais chanter des psaumes en ma gloire.

2 Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

Réveillez-vous, ma harpe et ma cithare; je me lèverai dès l'aurore.

3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

Seigneur, je te rendrai gloire parmi les peuples; je te chanterai des psaumes parmi les Gentils.

4 Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

Car ta miséricorde est plus grande que les cieux; et ta vérité va jusqu'aux nues.

5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

Dieu, sois exalté au-dessus des cieux; que ta gloire soit répandue sur toute la terre!

6 Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

Afin que tes bien-aimés soient délivrés, sauve-moi par ta droite, et exauce-moi.

7 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

Dieu a parlé dans son sanctuaire; je me réjouirai, et je partagerai Sichem, et je mesurerai le val des Tabernacles.

8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

A moi est Galaad, à moi Manassé; Ephraïm est l'appui de ma tête; Juda est mon roi,

9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

Et Moab le vase de mon espérance. Je poserai ma sandale sur l'Idumée, les étrangers me sont soumis.

10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

Qui me ramènera dans la ville forte? Qui me guidera jusqu'à la terre d'Édom?

11 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

N'est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous avais repoussés; ô Dieu, toi qui ne sortais plus à la tête de nos armées?

12 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

Donne-nous ton secours pour nous tirer de la tribulation; car il est vain, le salut qui vient de l'homme.

13 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

En Dieu nous mettons notre force, et lui-même réduira à néant nos ennemis.