Psalmaro 107
1 Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
„Дякуйте Господу, добрий бо Він, бо наві́ки Його милосердя!“
2 Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
хай так скажуть ті всі, що Госпо́дь урятував їх, що ви́зволив їх з руки ворога,
3 Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
і з країв їх зібрав, — від сходу й захо́ду, від пі́вночі й моря!
4 Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
Блудили вони по пустині дорогою голою, осілого міста не знахо́дили,
5 Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
голодні та спра́гнені, і в них їхня душа омліва́ла.
6 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
І в недолі своїй вони Го́спода кли́кали, і Він визволяв їх від у́тисків їхніх!
7 Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
І Він їх попрова́див дорогою про́стою, щоб до міста осілого йшли.
8 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Нехай же подя́ку складу́ть Господе́ві за милість Його, та за чу́да Його синам лю́дським,
9 Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
бо наси́тив Він спра́гнену Душу, а душу голодну напо́внив добром!
10 Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
Ті, хто перебував був у те́мряві та в сме́ртній ті́ні, то в'я́зні біди та заліза,
11 Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
бо вони спротивля́лися Божим слова́м, і відки́нули раду Всевишнього.
12 Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
Та Він упокори́в їхнє серце терпі́нням, спіткну́лись вони — і ніхто не поміг,
13 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
і в недолі своїй вони Господа кли́кали, і Він визволя́в їх від у́тисків їхніх!
14 Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
І Він вивів їх з те́мряви й мо́року, їхні ж кайда́ни сторо́щив.
15 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Нехай же подяку складуть Господе́ві за милість Його, та за чу́да Його синам лю́дським,
16 Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
бо Він полама́в мідні двері, і засу́ви залізні зрубав!
17 La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
Нерозумні страждали за грішну дорогу свою й за свої беззаконня.
18 Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
Душа їхня від усякої їжі відве́рталася, — і дійшли вони аж до брам смерти,
19 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
і в недолі своїй вони Господа кли́кали, і Він визволяв їх від у́тисків їхніх, —
20 Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Він послав Своє слово та їх уздоро́вив, і їх урятував з їхньої хвороби!
21 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Нехай же подяку складуть Господе́ві за милість Його та за чу́да Його синам лю́дським,
22 Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
і хай жертви подяки прино́сять, і хай розповіда́ють зо співом про чи́ни Його!
23 Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
Ті, хто по морю пливе́ корабля́ми, хто чинить зайняття своє на великій воді, —
24 Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
вони бачили чи́ни Госпо́дні та чу́да Його в глибині!
25 Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Він скаже — і буря зривається, і підно́сяться хвилі Його,
26 Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
до неба вони підійма́ються, до безодні спада́ють, — у небезпеці душа їхня хвилюється!
27 Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
Вони крутяться й ходять вперед та назад, як п'яни́й, і вся́ їхня мудрість бенте́житься!
28 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Та в недолі своїй вони Господа кликали, і Він визволяв їх від у́тисків їхніх!
29 Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Він змінює бурю на ти́шу, — і стихають їхні хвилі,
30 Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
і раділи, що вти́хли вони, і Ві́н їх привів до бажа́ної при́стані.
31 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Нехай же подяку складуть Господе́ві за милість, та за чу́да Його синам лю́дським!
32 Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
Нехай величають Його на наро́дньому зборі, і нехай вихваля́ють Його на засі́данні старших!
33 Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Він обе́ртає рі́чки в пустиню, а водні джере́ла — на суході́л,
34 Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
плодю́чу землю — на солонча́к через зло́бу мешка́нців її.
35 Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Він пустиню обе́ртає в водне болото, а землю суху́ — в джерело́,
36 Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
і голодних садо́вить Він там, а вони ставлять місто на ме́шкання,
37 Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
і поля́ засіва́ють, і виногра́дники са́дять, — і отримують плід урожа́ю!
38 Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
І благословляє Він їх, — і сильно розмно́жуються, і оде́ржують плід урожа́ю!
39 Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
Та змаліли вони й похили́лися з утиску злого та з сму́тку.
40 Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
Виливає Він га́ньбу на можних, — і блу́дять вони без дороги в пустині,
41 Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
а вбогого Він підіймає з убо́зтва, і розмно́жує роди, немов ту ота́ру.
42 La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
Це бачать правдиві й радіють, і закриває уста́ свої всяке безправ'я.
43 Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Хто мудрий, той все це завва́жить, — і пізна́ють вони́ милосердя Господнє!
