Psalmaro 107
1 Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
Alabe al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.
2 Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Deje que aquellos cuya causa ha tomado el Señor lo digan, su pueblo a quien él ha quitado de las manos de sus enemigos;
3 Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
Haciéndolos venir juntos de todas las tierras, del este y del oeste, del norte y del sur.
4 Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
Ellos vagabundeaban en los lugares baldíos; no vieron camino a un lugar de descanso.
5 Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
Sus almas se debilitaron por la necesidad de comida y bebida.
6 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Entonces enviaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas;
7 Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
Guiándolos en el camino correcto, para que puedan entrar en la ciudad de su lugar de descanso.
8 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
9 Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
Él le da su deseo al alma incontenible, para que esté lleno de cosas buenas.
10 Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
Aquellos que estaban en la oscuridad, en la noche negra, en cadenas de tristeza;
11 Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
Porque fueron contra las palabras de Dios, y no pensaron en las leyes del Altísimo:
12 Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
De modo que hizo que sus corazones se cargaran de dolor; estaban cayendo, y no tenían ayuda.
13 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Entonces enviaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas.
14 Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Los sacó de la oscuridad y la noche negra, y todas sus cadenas se rompieron.
15 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
16 Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
Las puertas de bronce se rompen por su brazo, y las cintas de hierro se cortan en dos.
17 La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
Los hombres necios, a causa de sus pecados, y por su maldad, se turbaron;
18 Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
Están disgustados con todo alimento, y se acercan a las puertas de la muerte.
19 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Entonces alzaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas.
20 Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Él envió su palabra y los hizo bien, y los mantuvo a salvo del inframundo.
21 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
22 Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
Hagamos ofrendas de alabanza, dando noticias de sus obras con gritos de alegría.
23 Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
Los que descienden al mar en barcos, que hacen negocios en las grandes aguas;
24 Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
Ellos ven las obras del Señor y sus maravillas en lo profundo.
25 Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Porque a su palabra, sube el viento de la tempestad, levantando las olas.
26 Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
Los marineros suben al cielo, y descienden al abismo; sus almas se desperdician debido a su problema.
27 Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
Son convertidos aquí y allá, rodando como un hombre que está lleno de vino; y toda su sabiduría no llega a nada.
28 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Entonces alzaron su clamor al Señor en su dolor, y él les dio la salvación de todos sus problemas.
29 Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Él convierte la tormenta en una calma, para que las olas estén en paz.
30 Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Entonces se alegran, porque el mar está quieto, y él los lleva al puerto de su deseo.
31 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
¡Que los hombres alaben al Señor por su misericordia y por las maravillas que hace por los hijos de los hombres!
32 Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
Dejen que le den gloria en la reunión del pueblo, y alabanza entre los jefes.
33 Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Hace ríos en lugares baldíos, y manantiales de agua en tierra seca;
34 Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
Él hace un país fértil en un desierto de sal, a causa de los pecados de los que viven allí.
35 Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Hace una tierra desierta en un lugar de agua, y una tierra seca en manantiales de agua.
36 Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
Y allí él da a los pobres un lugar de descanso, para que puedan hacerse una ciudad;
37 Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
Y pon la semilla en los campos, y haz viñas para darles fruto.
38 Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
Él les da su bendición para que sean aumentados grandemente, y su ganado no disminuya.
39 Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
Y cuando son humillados, y abatidos por la tribulación y la tristeza,
40 Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
Él pone fin al orgullo de los reyes, y los envía vagando por las tierras baldías donde no hay camino.
41 Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Pero saca al pobre de sus problemas, y le da familias como un rebaño.
42 La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
Los rectos lo ven y se alegran: la boca del pecador se detiene.
43 Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Los sabios reflexionen sobre estas cosas, y vean las misericordias del Señor.
