Psalmaro 107
1 Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
Oh zahvaljujte se Gospodu, ker je dober, kajti njegovo usmiljenje traja večno.
2 Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Tako naj govorijo Gospodovi odkupljenci, ki jih je odkupil iz sovražnikove roke
3 Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
in jih zbral iz dežel, od vzhoda in od zahoda, od severa in od juga.
4 Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
Tavali so po divjini, po osamljeni poti; nobenega mesta niso našli, da prebivajo v njem.
5 Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
Lačni in žejni, njihova duša je oslabela v njih.
6 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Potem so v svoji stiski klicali h Gospodu in jih je osvobodil iz njihovih tegob.
7 Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
Vodil jih je naprej po pravi poti, da lahko gredo v mesto prebivanja.
8 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda zaradi njegove dobrote in zaradi njegovih čudovitih del človeškim otrokom!
9 Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
Kajti on nasičuje hrepenečo dušo in lačno dušo napolnjuje z dobroto.
10 Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
Tem, ki so sedeli v temi in smrtni senci in bili zvezani v stiski in železu,
11 Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
ker so se uprli zoper Božjo besedo in zaničevali namero Najvišjega,
12 Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
je zato njihovo srce ponižal s trudom; padli so dol in nikogar ni bilo, da pomaga.
13 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Potem so v svoji stiski klicali h Gospodu in rešil jih je iz njihovih tegob.
14 Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Privedel jih je iz teme in smrtne sence in pretrgal njihove vezi.
15 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda zaradi njegove dobrote in zaradi njegovih čudovitih del človeškim otrokom!
16 Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
Kajti zlomil je velika vrata iz brona in presekal železne zapahe.
17 La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
Bedaki, zaradi svojega prestopka in zaradi svojih krivičnosti so prizadeti.
18 Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
Njihova duša prezira vse vrste hrane in približujejo se velikim vratom smrti.
19 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Potem v svoji stiski kličejo h Gospodu in on jih rešuje iz njihovih tegob.
20 Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Poslal je svojo besedo, jih ozdravil in jih osvobodil pred njihovimi uničenji.
21 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda za njegovo dobroto in za njegova čudovita dela človeškim otrokom!
22 Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
Naj žrtvujejo klavne daritve zahvaljevanja in z veseljem oznanjajo njegova dela.
23 Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
Tisti, ki gredo dol k morju na ladjah, da trgujejo po velikih vodah,
24 Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
tisti vidijo Gospodova dela in njegove čudeže v globini.
25 Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Kajti on ukazuje in vzdiguje viharni veter, ki dviguje valove.
26 Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
Le-ti se vzpenjajo k nebu, ponovno gredo dol h globinam. Njihova duša je zmehčana zaradi stiske.
27 Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
Opotekajo se sem ter tja in omahujejo kakor pijan človek in ne vedo več kaj storiti.
28 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Potem v svoji stiski kličejo h Gospodu in jih izpeljuje iz njihovih tegob.
29 Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Vihar spreminja v tišino, tako da so njegovi valovi mirni.
30 Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Potem so veseli, ker so mirni; tako jih privede v njihovo želeno pristanišče.
31 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Oh, da bi ljudje hvalili Gospoda za njegovo dobroto in za njegova čudovita dela človeškim otrokom!
32 Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
Naj ga povišujejo tudi v skupnosti ljudstva in ga hvalijo v zboru starešin.
33 Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Reke spreminja v divjino in vodne izvire v suha tla,
34 Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
rodovitno deželo v jalovost zaradi zlobnosti tistih, ki prebivajo v njej.
35 Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Divjino spreminja v stoječo vodo in suha tla v vodne izvire.
36 Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
Tam daje lačnim, da prebivajo, da lahko postavijo mesto za prebivališče,
37 Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
posejejo polja in zasadijo vinograde, ki lahko obrodijo sadove rasti.
38 Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
Tudi blagoslavlja jih, tako da so silno pomnoženi in ne prenaša, [da] se njihova živina zmanjšuje.
39 Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
Ponovno, pomanjšani so in ponižani zaradi zatiranja, stiske in bridkosti.
40 Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
Zaničevanje izliva na prince in jim povzroča, da se klatijo po divjini, kjer ni poti.
41 Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Vendar ubogega postavlja na visoko pred stisko in mu pripravlja družine kakor trop.
42 La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
Pravični bo to videl in se veselil; vsa krivičnost pa bo ustavila svoja usta.
43 Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Kdorkoli je moder in bo obeleževal te stvari, celó oni bodo razumeli Gospodovo ljubečo skrbnost.
