Psalmaro 107
1 Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
2 Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Det maa de sige, som ere genløste af Herren, de, han har genløst af Modstanderens Haand,
3 Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
og de, som han har samlet hjem fra Landene, fra Øster og fra Vester, fra Norden og fra Havet.
4 Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
De fore vild i Ørken, paa en øde Vej, de fandt ingen Stad, som de kunde bo udi;
5 Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
de vare hungrige og tørstige tillige; deres Sjæl vansmægtede i dem.
6 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han friede dem af deres Trængsler.
7 Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
Og han førte dem paa den rette Vej, at de gik til en Stad, som de kunde bo udi.
8 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;
9 Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
thi han har mættet en tørstig Sjæl og har fyldt en hungrig Sjæl med godt.
10 Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
De sade i Mørke, og i Dødens Skygge, bundne i Elendighed og Jern;
11 Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
thi de havde været genstridige imod Guds Ord og havde foragtet den Højestes Raad;
12 Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
og han ydmygede deres Hjerter ved Lidelse; de styrtede, og der var ingen Hjælper.
13 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.
14 Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Han udførte dem af Mørket og Dødens Skygge og sønderrev deres Baand.
15 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;
16 Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
thi han har sønderbrudt Kobberporte og sønderhugget Jernslaaer.
17 La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
De Daarer! de bleve plagede for deres Overtrædelsers Vej og for deres Misgerningers Skyld.
18 Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
Deres Sjæl fik Vederstyggelighed til al Mad, og de kom nær til Dødens Porte.
19 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.
20 Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Han sendte sit Ord og helbredede dem og reddede dem fra deres Grave.
21 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn
22 Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
og ofre Takofre og fortælle hans Gerninger med Frydesang.
23 Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
De fore ud paa Havet i Skibe, de udrettede deres Gerning paa de store Vande,
24 Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
de saa Herrens Gerninger og hans Underværker paa Dybet.
25 Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Han bød og lod et Stormvejr rejse sig, og det opløftede dets Bølger.
26 Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
De fore op imod Himmelen, de fore ned i Afgrundene, deres Sjæl forsagede under Ulykken.
27 Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
De dreves omkring og ravede som den drukne, og al deres Visdom var udtømt.
28 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, og han udførte dem af deres Trængsler.
29 Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Han lod Stormen stille af, og Bølgerne lagde sig.
30 Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Da bleve de glade, at disse vare blevne stille; og han førte dem i Havn efter deres Begæring.
31 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for alle hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn
32 Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
og ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham der, hvor de gamle sidde.
33 Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Han gjorde Floder til en Ørk og Kildegrund til tørre Steder;
34 Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
et frugtbart Land til Saltland for deres Ondskabs Skyld, som boede deri.
35 Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Han gjorde Ørken til en vandrig Sø og tørt Land til Kildegrund.
36 Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
Og han lod de hungrige bo der, og de grundede en Stad, som de kunde bo udi.
37 Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
Og de besaaede Agre og plantede Vingaarde, og disse bare Frugt til Indtægt.
38 Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
Og han velsignede dem, og de bleve saare formerede, og han formindskede ikke deres Kvæg.
39 Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
Derefter bleve de formindskede og nedbøjede af Trængsel, Ulykke og Bedrøvelse.
40 Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
Han udøser Foragt over Fyrster og lader dem fare vild i den vejløse Ørk.
41 Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Men han ophøjede en fattig af Elendighed og satte Slægterne som Hjorde.
42 La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
De oprigtige skulle se det og glæde sig; men al Uretfærdighed har lukket sin Mund til.
43 Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Hvo er viis, at han bevarer disse Ting og forstaar Herrens Miskundhed!
