Psalmaro 106

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

¡Aleluya! Den gracias a Yavé, Porque Él es bueno, Porque para siempre es su misericordia.

2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

¿Quién puede contar las proezas de Yavé? ¿Quién proclama toda su alabanza?

3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

¡Dichosos los que guardan recto juicio, Los que practican justicia en todo tiempo!

4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Acuérdate de mí, oh Yavé, Según tu buena voluntad para tu pueblo. Visítame con tu salvación,

5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Para que yo vea el bien de tus escogidos, Para que me regocije por la alegría de tu pueblo, Que me gloríe con tu heredad.

6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Como nuestros antepasados pecamos. Cometimos iniquidad. Nos portamos perversamente.

7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Nuestros antepasados no entendieron tus maravillas en Egipto. No recordaron tus numerosas bondades, Sino se rebelaron junto al mar, en el mar Rojo.

8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Pero Él los salvó por amor a su Nombre Para que fuera evidente su poder.

9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Reprendió al mar Rojo Y lo secó, Y los condujo por las profundidades, Como por un desierto.

10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Así los salvó de [la] mano del que [los] odiaba, Y los redimió de la mano del enemigo.

11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Cubrieron las aguas a sus adversarios, No quedó ni uno de ellos.

12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Entonces creyeron a sus Palabras, Y cantaron su alabanza.

13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Muy pronto olvidaron sus obras. No esperaron su consejo.

14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Con avidez desearon comer en el desierto, Y en lugar despoblado tentaron a ʼElohim.

15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Él les dio lo que pidieron, Pero envió mortandad sobre ellos.

16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Tuvieron envidia de Moisés en el campamento, Y de Aarón, el consagrado a Yavé.

17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Se abrió la tierra Y se tragó a Datán, Y cubrió al grupo de Abiram.

18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Un fuego se encendió contra su grupo. La llama devoró a los perversos.

19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Hicieron un becerro en Horeb. Se postraron ante una imagen de fundición.

20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

Así cambiaron la Gloria de ellos Por la imagen de un becerro que come hierba.

21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Olvidaron al ʼEL, su Salvador, Quien hizo grandes cosas en Egipto,

22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Maravillas en la tierra de Cam, Portentos en el mar Rojo.

23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Por tanto Él dijo que los destruiría. Si no fuera porque Moisés su escogido, Se puso en la brecha delante de Él Con la intención de que no los destruyera.

24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Luego despreciaron [la] tierra deseable. No creyeron en la Palabra de Él,

25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Sino murmuraron en sus tiendas. No escucharon la voz de Yavé.

26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Por tanto les juró Que caerían en el desierto,

27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

Que dispersaría su descendencia entre las naciones Y los esparciría por las tierras.

28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Se unieron también a Baal-peor Y comieron lo sacrificado a los muertos.

29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Así [lo] provocaron a ira con sus obras, Y una mortandad irrumpió entre ellos.

30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Pero Finees se levantó e intervino, Y la mortandad se detuvo,

31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Y le fue atribuido como justicia Por todas las generaciones para siempre.

32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

También [lo] provocaron a ira en las aguas de Meriba, Y salió mal Moisés por causa de ellos,

33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Porque hicieron rebelar su espíritu, Y él habló precipitadamente con sus labios.

34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

No destruyeron a los pueblos, Como Yavé les mandó,

35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Sino se mezclaron con gentiles. Aprendieron sus prácticas,

36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

Y sirvieron a sus ídolos, Los cuales fueron una trampa.

37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Sacrificaron sus hijos y sus hijas a los demonios

38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Y derramaron sangre inocente, La sangre de sus hijos y de sus hijas, A quienes sacrificaron a los ídolos de Canaán, Y la tierra fue contaminada con la sangre.

39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Así se contaminaron con las prácticas de ellos, Y se prostituyeron con sus hechos.

40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Por tanto la ira de Yavé se encendió contra su pueblo, Y Él repugnó su heredad.

41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Los entregó en [la] mano de los gentiles, Y aquellos que los odiaban gobernaron sobre ellos.

42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Sus enemigos también los oprimieron, Y fueron sometidos bajo su poder.

43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Muchas veces los libró, Pero ellos se rebelaron contra su consejo en su designio, Y así se hundieron en su iniquidad.

44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Sin embargo, Él miraba su angustia Y escuchaba su clamor.

45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Recordaba su Pacto por amor a ellos, Y se compadecía según la grandeza de su misericordia.

46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

También promovió que fueran [objeto] de misericordia Por parte de todos los que los tenían cautivos.

47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Oh Yavé, ʼElohim nuestro, sálvanos. Recógenos de entre las naciones, Para que demos gracias a tu santo Nombre Y nos gloriemos en tus alabanzas.

48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

¡Bendito sea Yavé, el ʼElohim de Israel, Desde la eternidad hasta la eternidad! Y todo el pueblo diga: ¡Amén! ¡Aleluya!