< Psalmaro 106 >
1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.
¡Alabado sea Yahvé! Dad gracias a Yahvé, porque es bueno, porque su bondad es eterna.
2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?
¿Quién puede pronunciar los actos poderosos de Yahvé? o declarar plenamente todas sus alabanzas?
3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.
Dichosos los que guardan la justicia. Dichoso el que hace lo correcto en todo momento.
4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,
Acuérdate de mí, Yahvé, con el favor que muestras a tu pueblo. Visítame con tu salvación,
5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.
para que vea la prosperidad de tus elegidos, para que me regocije en la alegría de tu nación, para que me gloríe con tu herencia.
6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.
Hemos pecado con nuestros padres. Hemos cometido una iniquidad. Hemos hecho maldades.
7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.
Nuestros padres no entendieron tus maravillas en Egipto. No recordaron la multitud de tus bondades amorosas, pero fueron rebeldes en el mar, incluso en el Mar Rojo.
8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.
Sin embargo, los salvó por su nombre, para dar a conocer su poderoso poder.
9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.
También reprendió al Mar Rojo, y se secó; por lo que los condujo a través de las profundidades, como a través de un desierto.
10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.
Los salvó de la mano del que los odiaba, y los redujo de la mano del enemigo.
11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.
Las aguas cubrieron a sus adversarios. No quedaba ni uno de ellos.
12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.
Entonces creyeron en sus palabras. Cantaron sus alabanzas.
13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.
Pronto olvidaron sus obras. No esperaron su consejo,
14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.
pero cedió al deseo en el desierto, y puso a prueba a Dios en el páramo.
15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.
Les concedió su petición, sino que enviaron a su alma la delgadez.
16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.
También envidiaban a Moisés en el campamento, y Aarón, el santo de Yahvé.
17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.
La tierra se abrió y se tragó a Datán, y cubrió la compañía de Abiram.
18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.
Se encendió un fuego en su compañía. La llama quemó a los malvados.
19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.
Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron una imagen fundida.
20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.
Así intercambiaron su gloria para una imagen de un toro que come hierba.
21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,
Se olvidaron de Dios, su Salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto,
22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.
obras maravillosas en la tierra de Cam, y cosas impresionantes junto al Mar Rojo.
23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.
Por eso dijo que los destruiría, si Moisés, su elegido, no se hubiera puesto delante de él en la brecha, para alejar su ira, para que no los destruya.
24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.
Sí, despreciaron la tierra agradable. No creyeron en su palabra,
25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.
sino que murmuraban en sus tiendas, y no escucharon la voz de Yahvé.
26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,
Por eso les juró que los derrocaría en el desierto,
27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.
que él derrocaría a su descendencia entre las naciones, y dispersarlos en las tierras.
28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.
También se unieron a Baal Peor, y comieron los sacrificios de los muertos.
29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.
Así le provocaron la ira con sus actos. La peste se abatió sobre ellos.
30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.
Entonces Finees se levantó y ejecutó el juicio, por lo que la plaga fue detenida.
31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.
Eso se le acreditó como justicia, para todas las generaciones venideras.
32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;
También lo enfurecieron en las aguas de Meribá, por lo que Moisés se preocupó por ellos;
33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.
porque eran rebeldes a su espíritu, habló precipitadamente con los labios.
34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;
No destruyeron los pueblos, como les ordenó Yahvé,
35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;
sino que se mezclaron con las naciones, y aprendieron sus obras.
36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.
Servían a sus ídolos, que se convirtió en una trampa para ellos.
37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;
Sí, sacrificaron a sus hijos e hijas a los demonios.
38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.
Derramaron sangre inocente, incluso la sangre de sus hijos y de sus hijas, que sacrificaron a los ídolos de Canaán. La tierra estaba contaminada con sangre.
39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.
Así se contaminaron con sus obras, y se prostituyeron en sus actos.
40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;
Por eso Yahvé ardió de ira contra su pueblo. Aborrecía su herencia.
41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.
Los entregó en manos de las naciones. Los que los odiaban los gobernaban.
42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.
Sus enemigos también los oprimieron. Fueron sometidos bajo su mano.
43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.
Los rescató muchas veces, pero fueron rebeldes en su consejo, y fueron abatidos en su iniquidad.
44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;
Sin embargo, él consideró su angustia, cuando escuchó su grito.
45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;
Se acordó por ellos de su pacto, y se arrepintió según la multitud de sus bondades.
46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.
También hizo que se compadecieran de ellos por todos aquellos que los llevaron cautivos.
47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.
Sálvanos, Yahvé, nuestro Dios, reunirnos de entre las naciones, para dar gracias a tu santo nombre, ¡para triunfar en tu alabanza!
48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!
Bendito sea Yahvé, el Dios de Israel, ¡desde la eternidad hasta la eternidad! Que todo el pueblo diga: “Amén”. ¡Alabado sea Yah!