< Psalmaro 106 >

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.
Louvae ao Senhor. Louvae ao Senhor, porque elle é bom, porque a sua misericordia dura para sempre.
2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?
Quem pode referir as obras poderosas do Senhor? Quem annunciará os seus louvores?
3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.
Bemaventurados os que guardam o juizo, o que obra justiça em todos os tempos.
4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,
Lembra-te de mim, Senhor, segundo a tua boa vontade para com o teu povo: visita-me com a tua salvação;
5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.
Para que eu veja os bens de teus escolhidos, para que eu me alegre com a alegria do teu povo, para que me glorie com a tua herança.
6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.
Nós peccámos com os nossos paes, commettemos a iniquidade, obrámos perversamente.
7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.
Nossos paes não entenderam as tuas maravilhas no Egypto; não se lembraram da multidão das tuas misericordias; antes o provocaram no mar, sim no Mar Vermelho.
8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.
Não obstante, elle os salvou por amor do seu nome, para fazer conhecido o seu poder.
9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.
Reprehendeu o Mar Vermelho e se seccou, e os fez caminhar pelos abysmos como pelo deserto.
10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.
E os livrou da mão d'aquelle que os aborrecia, e os remiu da mão do inimigo.
11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.
E as aguas cobriram os seus adversarios: nem um só d'elles ficou.
12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.
Então creram as suas palavras, e cantaram os seus louvores.
13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.
Porém cedo se esqueceram das suas obras; não esperaram o seu conselho,
14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.
Mas deixaram-se levar da cubiça no deserto, e tentaram a Deus na solidão.
15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.
E elle lhes cumpriu o seu desejo, mas enviou magreza ás suas almas.
16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.
E invejaram a Moysés no campo, e a Aarão, o sancto do Senhor.
17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.
Abriu-se a terra, e enguliu a Dathan, e cobriu a gente de Abiram.
18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.
E um fogo se accendeu na sua gente: a chamma abrazou os impios.
19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.
Fizeram um bezerro em Horeb, e adoraram a imagem fundida.
20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.
E converteram a sua gloria na figura de um boi que come herva.
21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,
Esqueceram-se de Deus, seu salvador, que fizera grandezas no Egypto,
22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.
Maravilhas na terra de Cão, coisas tremendas no Mar Vermelho.
23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.
Pelo que disse que os destruiria, se Moysés, seu escolhido, se não pozesse perante elle na abertura, para desviar a sua indignação, afim de os não destruir.
24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.
Tambem desprezaram a terra aprazivel: não creram na sua palavra.
25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.
Antes murmuraram nas suas tendas, e não deram ouvidos á voz do Senhor.
26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,
Pelo que levantou a sua mão contra elles, para os derribar no deserto;
27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.
Para derribar tambem a sua semente entre as nações, e espalhal-os pelas terras.
28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.
Tambem se juntaram com Baal-peor, e começaram os sacrificios dos mortos.
29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.
Assim o provocaram á ira com as suas invenções; e a peste rebentou entre elles.
30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.
Então se levantou Phineas, e fez juizo, e cessou aquella peste.
31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.
E isto lhe foi contado como justiça, de geração em geração, para sempre.
32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;
Indignaram-n'o tambem junto ás aguas da contenda, de sorte que succedeu mal a Moysés, por causa d'elles;
33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.
Porque irritaram o seu espirito, de modo que fallou imprudentemente com seus labios.
34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;
Não destruiram os povos, como o Senhor lhes dissera.
35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;
Antes se misturaram com as nações, e aprenderam as suas obras.
36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.
E serviram aos seus idolos, que vieram a ser-lhes um laço.
37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;
Demais d'isto, sacrificaram seus filhos e suas filhas aos demonios,
38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.
E derramaram sangue innocente, o sangue de seus filhos e de suas filhas, que sacrificaram aos idolos de Canaan; e a terra foi manchada com sangue.
39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.
Assim se contaminaram com as suas obras, e se prostituiram com os seus feitos.
40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;
Pelo que se accendeu a ira do Senhor contra o seu povo, de modo que abominou a sua herança.
41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.
E os entregou nas mãos das nações; e aquelles que os aborreciam se assenhorearam d'elles.
42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.
E os seus inimigos os opprimiram, e foram humilhados debaixo das suas mãos.
43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.
Muitas vezes os livrou, mas o provocaram com o seu conselho, e foram abatidos pela sua iniquidade.
44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;
Comtudo, attendeu á sua afflicção, ouvindo o seu clamor.
45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;
E se lembrou do seu concerto, e se arrependeu segundo a multidão das suas misericordias.
46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.
Pelo que fez com que d'elle tivessem misericordia os que os levaram captivos.
47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.
Salva-nos, Senhor, nosso Deus, e congrega-nos d'entre as nações, para que louvemos o teu nome sancto, e nos gloriemos no teu louvor.
48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!
Bemdito seja o Senhor, Deus d'Israel, de eternidade em eternidade, e todo o povo diga: Amen. Louvae ao Senhor.

< Psalmaro 106 >