Psalmaro 106

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Treño t’Iehovà; andriaño t’Iehovà, amy te Ie ro soa; nainai’e ty fiferenaiña’e.

2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Ia ty mahatalily o sata fanjaka’ Iehovào? ndra hahafitsey o enge’e iabio?

3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Haha ze mahafiambeñe ty hatò, naho mitolom-panao ty fahiti’e.

4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Tiahio iraho, ry Iehovà, naho isohe’o ondati’oo; itiliho amy fandrombaha’oy.

5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Hahatreavako ty firaoraoa’ o jinobo’oo, hirebeke ami’ty hafalea’ i fifehea’oy, hitrao-pitreñañe amy lova’oy.

6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Nindre nandilatse amo roae’aio zahay; nanao hakeo, nitolon-karatiañe.

7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Tsy nihaoñe’ o rae’ay e Mitsraimeo o halatsà’oo; tsy nitiahi’ iereo o fiferenaiña’o vokatseo, te mone niola amy Abo Tiañe, an-dRiake Mena añe.

8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Fe rinomba’e ty amy tahina’ey, hampaharofoana’e ty haozara’e.

9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Trinevo’e i Riake Menay, le nimaike, vaho niaoloa’e, nitoañe o lalekeo hoe te fatram-bey.

10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Le rinomba’e boak’an-taña’ i malaiñe iareoy, naho jineba’e am-pità’ i rafelahiy.

11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Nopoe’ i ranoy o rafelahi’eo; tsy nanisàñe honka’e.

12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Aa le natokisa’ iareo o tsara’eo, nisaboeñe ty enge’e.

13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Fe nihaliño’ iereo anianike o sata’eo tsy nahaliñe o famerea’eo.

14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Le niazo’ ty hasiji-mena an-jerezere tane añe; nazizi’ iereo am-babangoañe ao t’i Andrianañahare.

15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Aa le nitolora’e i nihalalie’ iereoy, fe nañiraha’e haborokàñe ty fiai’iereo.

16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Ie nitsikirike i Mosè an-tobe ao, naho i Aharone navahe’ Iehovày,

17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

le nisokake i taney niteleñe i Datane; naho nandembeke ty fehe’ i Abirame.

18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

Nisolebare’ ty afo añivo’ i rimboñey; niforototoe’ i firebarebàñey o tsivokatseo.

19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Nitsene bania e Korebe añe iereo, naho nilokoloko amy sare trinanakey;

20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

aa le natakalo’ iereo sare bania mivazakota ahetse, ty engen’ Añahare.

21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Nihaliño’ iereo t’i Andrianañahare mpandrombake iareo, I nanao raha fanjàka e Mitsraimey,

22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

raha tsitantane an-tane’ i Kame vaho raha naharevendreveñe an-dRiake Mena añe.

23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Aa le nanao ty hoe t’ie harotsa’e: naho tsy te nijohañe an-jebañe añatrefa’e eo t’i Mosè jinobo’e, nampivioñe i haviñera’ey tsy hanjamana’e.

24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Niheje’ iereo amy zao i tane nirieñey; tsy natokisañe o tsara’eo,

25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

f’ie niñeoñeoñe an-kijà ao, tsy hinao’ iereo ty fiarañanaña’ Iehovà.

26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Aa le nifanta te hampikorovohe’e an-jerezere tane ao,

27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

naho havarakai’e amo fifeheañeo ty tarira’ iareo vaho haparatsà’e amo taneo.

28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Mbore nireketse amy Baale-Peore iereo vaho nampibotseke haneñe nisoroñañe an-dolo.

29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Aa le nampiviñere’ iereo amo fitoloña’ iareoo, vaho natorotosi’e an-kiria.

30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Niongak’ amy zao t’i Pinekase le nijebañe, vaho nisebañeñe i angorosiy.

31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Nivolilien-ko havañonañe ama’e zay. ho a ze hene tarira’e mifandimbeo.

32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Nampiviñera’ iareo ka amo rano mpilie-drokoñeo, le niazom-boiñe ty am’iereo t’i Mosè;

33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

amy t’ie nikai-jaka amy arofo’ey, le kamaike ty niakatse am-pivimbi’e ao.

34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Tsy nifongore’ iareo ondatio, amy nandilia’ Iehovà hanoeñey,

35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Te mone nifañaoñe amo kilakila‘ndatio naho nizatse o sata’eo,

36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

naho nitoroñe o saren-drahare’eo ze nanjare fandrik’ am’ iereo,

37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

naho nasoro’ iereo amo kokolampao o anadahi’iareoo naho o anak’ ampela’iareoo,

38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

vaho nampiorike lio-maliñe, ty lion’ anadahy naho anak’ampela, ie nasoro’ iereo amo saren-drahare’ i Kanànao, vaho vinetan-dio i taney.

39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Aa le nihativa am-pitoloñañe, nañarapilo amo fisafiria’iareoo.

40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Toly ndra niviañe am’ondatio ty haviñera’ Iehovà, vaho niheje’e i lova’ey.

41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Natolo’e am-pità’ o fifeheañeo iereo, hifehea’ o rafelahi’eo.

42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Niforekeke’ o nifankalaiñe am’iereoo le nareke ambane’ fità’iareo.

43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Beteke rinomba’e, f’ie nizehatse an-tsafiry, vaho nilempotse an-kakeo.

44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Ie nivazoho’e ty falovilovi’ iareo, naho jinanji’e o fitoreova’ iareoo,

45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

le nitiahi’e ty am’ iereo i fañina’ey naho niselekaiñe, ty amo hene fiferenaiña’eo;

46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

ie nampitretreze’e amo nanese iareo am-pandrohizañeo.

47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Rombaho zahay ry Iehovà Andrianañahare’ay, vaho atontono boak’ amo fifeheañeo, hañandriaña’ay ty tahina’o masiñe, vaho hitreñe amo enge’oo.

48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Andriañeñe t’Iehovà, Andrianañahare’ Israele, boak’an-kaehae’e pak’an-kaehae’e; vaho hene hiredoñe ami’ty hoe ondatio: Ie Izay, Treño t’Ià.