Psalmaro 106

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.

34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;

35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.

36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.

37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.

38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.

39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.

40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.

41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.

42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.

47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.

48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!

Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!