< Psalmaro 106 >
1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.
BOEIPA te thangthen uh. Amah kah sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?
BOEIPA kah thayung thamal te unim aka thui thai vetih amah koehnah te boeih aka yakming thai eh?
3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.
A tuetang boeih dongah tiktamnah aka ngaithuen tih duengnah aka saii tah a yoethen pai saeh.
4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,
Aw BOEIPA, na pilnam kah kolonah khuiah kai m'poek lamtah namah kah khangnah neh kai n'hip lah.
5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.
Na coelh rhoek kah hnothen te hmuh sak ham, na namtu kah kohoenah dongah kohoe sak ham, na rho neh thangthen ham ni.
6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.
A pa rhoek neh ka tholh uh dongah, paihaeh la ka boe uh.
7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.
A pa rhoek loh Egypt ah nang kah khobaerhambae bangla cangbam uh pawt tih, na sitlohnah cungkuem te a poek uh pawt dongah, tuitunli kah carhaek li ah a koek uh.
8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.
Tedae a ming neh a thayung thamal te ming sak hamla amih te a khang.
9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.
Carhaek li te a ho tih a kak sak phoeiah tuidung longah khosoek bangla amih te a caeh puei.
10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.
Te vaengah amih te a lunguet kut lamloh a khang tih thunkha kut lamkah a tlan.
11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.
A rhal rhoek te tui loh a khuk uh tih pakhat kangna khaw sueng uh pawh.
12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.
A olkhueh te a tangnah uh tih amah koehnah te a hlai uh.
13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.
A bibi te koeloe a hnilh uh tih a oluen te rhing uh pawh.
14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.
Te dongah khosoek ah hoehhamnah a pael uh tih khopong ah Pathen a noemcai uh.
15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.
Amih kah huithuinah te a paek ngawn dae a hinglu dongah pimyet a tueih pah.
16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.
Rhaehhmuen ah Moses taeng neh BOEIPA kah hlang cim Aron taengah thatlai uh.
17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.
Diklai te ang tih Dathan te a dolh dongah Abiram hlangboel te khup a vuei.
18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.
A hlangboel lakliah hmai loh rhong tih halang rhoek te hmaisai loh a hlawp.
19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.
Horeb ah vaitoca mueihlawn a saii uh tih a bawk uh.
20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.
Amih kah thangpomnah te rham aka ca vaitotal muei la a hoi uh.
21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,
Egypt ah hno len a saii tih amih aka khang Pathen,
22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.
Ham kho ah khobaerhambae aka saii, Carhaek li ah mueirhih aka saii te a hnilh uh.
23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.
Amih te mitmoeng sak ham a ti vaengah a mikhmuh kah a puut ah a coelh Moses pai pawt koinih a kosi mael pawt vetih a phae pawn ni.
24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.
Sahnaih khohmuen te a hnawt uh dongah a olkhueh te tangnah uh pawh.
25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.
Amih kah dap khuiah cailak uh tih BOEIPA ol te hnatun uh pawh.
26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,
Te dongah amih te khosoek ah cungku sak ham,
27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.
Namtom taengah a tiingan cungku sak ham neh diklai ah thaekyak ham kut a thueng thil.
28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.
Te dongah Baalpeor neh sun uh tih aka duek kah hmueih te a caak uh.
29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.
A khoboe neh BOEIPA a veet uh dongah, amih taengah lucik a pung pah.
30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.
Tedae Phinekha te thoo tih a thangthui daengah lucik khaw cing.
31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.
Te vaengah anih te cadilcahma phoeikah cadilcahma ham kumhal hil duengnah la a nawt.
32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;
Meribah tui taengah a thintoek uh bal tih amih kongah Moses te a talh.
33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.
A mueihla te a koek uh dongah a ka nen khaw cal buengrhuet.
34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;
Amih taengkah BOEIPA loh a uen bangla pilnam rhoek mitmoeng sak uh pawh.
35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;
Tedae namtom rhoek neh pitpom uh hmaih tih amih kah bibi te a awt uh.
36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.
Te dongah amamih ham hlaeh la aka poeh muei taengah tho a thueng uh.
37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;
Te vaengah a ca huta khaw tongpa khaw rhaithae taengla a nawn uh.
38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.
Kanaan muei taengah a nawn uh tih ommongsitoe thii, a ca tongpa neh a ca huta kah thii a long sak uh dongah thii loh diklai a poeih.
39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.
A bibi neh a poeih uh tih a khoboe neh cukhalh uh.
40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;
Te dongah a pilnam te BOEIPA kah thintoek loh sai coeng tih a rho te a tuei.
41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.
Te vaengah amih te namtom kut ah a paek tih a lunguet loh amih te rhep a buem.
42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.
A thunkha rhoek loh amih a nen uh tih a kut hmuiah a kunyun sakuh.
43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.
Amih te koep koep puet a huul coeng dae amamih kah kopoek neh a koek uh dongah amamih kathaesainah neh tlumhmawn uh.
44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;
Tedae amih kah a tamlung te a yaak vaengah amih kah rhal te a hmuh pah.
45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;
Te vaengah a paipi te amih ham a poek pah tih a sitlohnah khuikah a sitlohnah cungkuem neh ko koep a hlawt.
46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.
Te dongah amih aka sol rhoek boeih loh amih taengah haidamnah ham a paek.
47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.
Kaimih kah Pathen BOEIPA kaimih he n'khang lamtah na ming cim uem ham neh nang koehnah dongah ka domyok ham khaw, namtom rhoek kut lamkah kaimih n'coi lah.
48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!
Israel Pathen, BOEIPA tah khosuen lamkah kumhal duela a yoethen pai tih pilnam boeih loh, “Amen, BOEIPA thangthen uh,” ti saeh.