Psalmaro 105

1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

Danket Jahwe, ruft seinen Namen an, / Macht seine großen Taten inmitten der Völker kund!

2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

Singt ihm, spielt ihm, / Redet von all seinen Wundern!

3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

Rühmt euch seines heiligen Namens! / Es freue sich deren Herz, die Jahwe suchen.

4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

Fraget nach Jahwe und seiner Macht, / Suchet sein Antlitz beständig!

5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

Gedenkt seiner Wunder, die er getan, / Seiner Zeichen und der Urteile seines Munds,

6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

Ihr Nachkommen Abrahams, seines Knechts, / Ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!

7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

Er, Jahwe, ist unser Gott; / Er waltet gerecht über alle Lande.

8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

Er gedenkt seines Bundes auf ewig, / Des Wortes, das er geboten für tausend Geschlechter,

9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

Des Bundes, den er geschlossen mit Abraham, / Seines Eides an Isaak.

10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

Er hat ihn für Jakob verheißend bestätigt, / Für Israel als ewigen Bund.

11 Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

Indem er sagte: "Dir will ich geben Kanaans Land / Als euer erblich Besitztum."

12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

Damals waren sie klein an Zahl, / Ein Häuflein nur, und Gäste im Land.

13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

So wanderten sie von Volk zu Volk, / Von einem Reiche zum andern Volk.

14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

Er ließ sie dabei von niemand bedrücken, / Ja, Könige strafte er ihretwegen:

15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

"Tastet meine Gesalbten nicht an, / Und meinen Propheten tut kein Leid!"

16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

Dann rief er Hungersnot gegen das Land, / Nahm jegliche Nahrung hinweg.

17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

Er sandte vor ihnen her einen Mann: / Josef ward als Sklave verkauft.

18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

Seine Füße wurden gefesselt, / In Eisen legte man ihn,

19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

Bis sich sein Wort erfüllte, / Jahwes Spruch ihn geläutert hatte.

20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

Da sandte der König und ließ ihn los, / Der Völkerbeherrscher gab ihn frei.

21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

Er setzte ihn seinem Hause zum Herrn, / Zum Gebieter über all seinen Besitz;

22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

Er sollte seine Fürsten an sich fesseln, / Seine Ältesten sollte er Weisheit lehren.

23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

Dann kam Israel nach Ägypten, / Und Jakob ward Gast im Lande Hams.

24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

Gott ließ sein Volk sehr zahlreich werden / Und machte es stärker als seine Bedränger.

25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

Es wandelte sich nämlich ihr Herz, sein Volk zu hassen, / Arglist zu üben an seinen Knechten.

26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

Da sandte Gott Mose, seinen Knecht, / Und Aaron, den er sich erkoren.

27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

Die taten Zeichen bei ihnen durch seine Macht / Und Wunderdinge im Lande Hams.

28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

Er sandte Finsternis — es ward dunkel; / Denn widerstrebten sie nicht seinen Worten?

29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

Er verwandelte ihre Gewässer in Blut / Und ließ dadurch ihre Fische sterben.

30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

Es wimmelte auch ihr Land von Fröschen: / Die drangen sogar in der Könige Kammern.

31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

Er sprach, da kamen Bremsen, / Stechmücken in all ihr Gebiet.

32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

Er gab ihnen Hagel als Regen, / Ließ Feuer lohen in ihrem Land.

33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

Er schlug ihren Weinstock und Feigenbaum, / Zerbrach alle Bäume ihres Gebiets.

34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

Er sprach, da kamen Heuschrecken / Und Hüpfer ohne Zahl.

35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

Die fraßen alles Kraut in ihrem Land, / Sie verzehrten die Frucht ihrer Felder.

36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

Alle Erstgeburt schlug er in ihrem Land, / Die Erstlinge all ihrer Manneskraft.

37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

Da ließ er sein Volk mit Silber und Gold ausziehn, / Und es strauchelte keiner in seinen Stämmen.

38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

Die Ägypter freuten sich ihres Auszugs, / Denn Graun vor ihnen war auf sie gefallen.

39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

Er spannte Gewölk als Decke aus, / Und Feuer gab ihnen zur Nachtzeit Licht.

40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

Er bat: da ließ Gott Wachteln kommen / Und sättigte sie mit Himmelsbrot.

41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

Einen Fels tat er auf: da floß Wasser heraus; / Es rann wie ein Strom durch die Steppe.

42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

Denn er dachte seines heiligen Worts / Und Abrahams, seines Knechts.

43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

Drum ließ er sein Volk mit Freuden ausziehn, / Seine Auserwählten mit Jubel.

44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

Er gab ihnen Länder der Heiden; / Was Völker erworben, das erbten sie.

45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!

Denn sie sollten seine Gesetze befolgen / Und seinen Lehren gehorsam sein. / Lobt Jah!