Psalmaro 105
1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
