Psalmaro 105

1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

Priser Herren, paakalder hans Navn, kundgører hans Gerninger iblandt Folkene!

2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

Synger for ham, spiller for ham, taler om alle hans underfulde Gerninger!

3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

Roser eder af hans hellige Navn; deres Hjerte glæder sig, som søge Herren!

4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

Spørger efter Herren og hans Magt, søger hans Ansigt alle Tider!

5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

Ihukommer hans underfulde Gerninger, som han har gjort, hans Jærtegn og hans Munds Domme.

6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

I, hans Tjener Abrahams Sæd! Jakobs Børn, hans udvalgte!

7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

Han er Herren vor Gud; hans Domme ere over al Jorden.

8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

Han kommer evindelig sin Pagt i Hu, det Ord, som han har befalet til tusinde Slægter,

9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

som han har indgaaet med Abraham, og sin Ed til Isaak,

10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

hvilken han opstillede for Jakob til en Skik, for Israel til en evig Pagt

11 Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

sigende: Dig vil jeg give Kanaans Land til eders Arvs Lod;

12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

der de vare en liden Hob, faa og fremmede deri;

13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

og de vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet Folkefærd.

14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

Han tillod intet Menneske at gøre dem Vold og revsede Konger for deres Skyld:

15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

„Rører ikke mine salvede og gører ikke mine Profeter noget ondt‟.

16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

Og han kaldte Hunger over Landet, han formindskede alt Brøds Forraad.

17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

Han sendte en Mand forud for dem; til Træl blev Josef solgt.

18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

De plagede hans Fødder i Stokken; han selv kom i Jern

19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

indtil den Tid, da hans Ord traf ind, da Herrens Tale havde lutret ham.

20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

Kongen sendte hen og lod ham løs; han, som herskede over Folkene, gav ham fri.

21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

Han satte ham til Herre over sit Hus og til Hersker over alt sit Gods,

22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

at han kunde binde hans Fyrster efter sin Villie og lære hans Ældste Visdom.

23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

Saa kom Israel til Ægypten og Jakob boede som fremmed i Kams Land.

24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

Men sit Folk gjorde han saare frugtbart og mægtigere end dets Modstandere.

25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

Disses Sind omskiftede han, saa at de hadede hans Folk og handlede træskelig imod hans Tjenere.

26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

Han sendte Mose, sin Tjener, Aron, som han havde udvalgt.

27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

De kundgjorde hans Tegns Ord iblandt dem og hans Undere i Kams Land.

28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

Han sendte Mørke og lod det blive mørkt, og de vare ikke genstridige imod hans Ord.

29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

Han vendte deres Vande om til Blod og dræbte deres Fisk.

30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

Deres Land vrimlede af Frøer lige indtil i deres Kongers Kamre.

31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

Han talte, saa kom der Utøj, Lus, over hele deres Landemærke.

32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

Han lod deres Regnbyger blive til Hagel, til Ildslue i deres Land.

33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

Og han slog deres Vinstokke og deres Figentræer og sønderbrød Træerne inden deres Landemærke.

34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

Han talte, saa kom der Græshopper og Høskrækker, og der var ikke Tal paa dem.

35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

Og de aade alle Urter i deres Land, og de aade Frugten paa deres Mark.

36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

Han slog og alt førstefødt i deres Land, Førstegrøden af al deres Kraft.

37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

Men hine førte han ud med Sølv og Guld, og der var ingen skrøbelig iblandt deres Stammer.

38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

Ægypten blev glad, der de droge ud; thi Frygt for dem var falden paa det.

39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

Han udbredte en Sky til Skjul og en Ild til at lyse om Natten.

40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

De bade, saa lod han Vagtler komme og mættede dem med Himmelbrød.

41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

Han oplod en Klippe, og der flød Vand, det løb igennem de tørre Steder som en Flod.

42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

Thi han kom sit hellige Ord i Hu og sin Tjener Abraham.

43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

Og han førte sit Folk ud med Glæde, sine udvalgte med Frydeskrig.

44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

Og han gav dem Hedningernes Lande; og de arvede, hvad Folkene havde haft Møje for,

45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!

paa det de skulde holde hans Skikke og bevare hans Love. Halleluja!