< Psalmaro 104 >
1 Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
わが霊魂よヱホパをほめまつれ わが神ヱホバよなんぢは至大にして尊貴と稜威とを衣たまへり
2 Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
なんぢ光をころものごとくにまとひ天を幕のごとくにはり
3 Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
水のなかにおのれの殿の棟梁をおき 雲をおのれの車となし 風の翼にのりあるき
4 Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
かぜを使者となし熖のいづる火を僕となしたまふ
5 Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
ヱホバは地を基のうへにおきて 永遠にうごくことなからしめたまふ
6 La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
衣にておほふがごとく大水にて地をおほひたまへり 水たたへて山のうへをこゆ
7 De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
なんぢ叱咤すれば水しりぞき 汝いかづちの聲をはなてば水たちまち去ぬ
8 Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
あるひは山にのぼり或ひは谷にくだりて 汝のさだめたまへる所にゆけり
9 Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
なんぢ界をたてて之をこえしめず ふたたび地をおほふことなからしむ
10 Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
ヱホバはいづみを谷にわきいだし給ふ その流は山のあひだにはしる
11 Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
かくて野のもろもろの獣にのましむ 野の驢馬もその渇をやむ
12 Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
空の鳥もそのほとりにすみ 樹梢の間よりさえづりうたふ
13 Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
ヱホバはその殿よりもろもろの山に灌漑たまふ 地はなんぢのみわざの實によりて飽足ぬ
14 Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
ヱホバは草をはえしめて家畜にあたへ 田產をはえしめて人の使用にそなへたまふ かく地より食物をいだしたまふ
15 Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
人のこころを歓ばしむる葡萄酒 ひとの顔をつややかならしむるあぶら 人のこころを強からしむる糧どもなり
16 Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
ヱホバの樹とその植たまへるレバノンの香柏とは飽足ぬべし
17 Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
鳥はそのなかに巣をつくり鶴は松をその棲とせり
18 La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
たかき山は山羊のすまひ磐石は山鼠のかくるる所なり
19 Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
ヱホバは月をつくりて時をつかさどらせたまへり 日はその西にいることをしる
20 Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
なんぢ黑暗をつくりたまへば夜あり そのとき林のけものは皆しのびしのびに出きたる
21 La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
わかき獅ほえて餌をもとめ神にくひものをもとむ
22 Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
日いづれば退きてその穴にふす
23 Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
人はいでて工をとりその勤勞はゆふべにまでいたる
24 Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
ヱホバよなんぢの事跡はいかに多なる これらは皆なんぢの智慧にてつくりたまへり 汝のもろもろの富は地にみつ
25 Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
かしこに大なるひろき海あり そのなかに數しられぬ匍ふもの小なる大なる生るものあり
26 Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
舟そのうへをはしり汝のつくりたまへる鰐そのうちにあそびたはぶる
27 Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
彼ら皆なんぢを俟望む なんぢ宜時にくひものを之にあたへたまふ
28 Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
彼等はなんぢの予へたまふ物をひろふ なんぢ手をひらきたまへばかれら嘉物にあきたりぬ
29 Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
なんぢ面をおほひたまへば彼等はあわてふためく 汝かれらの氣息をとりたまへばかれらは死て塵にかへる
30 Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
なんぢ霊をいだしたまへば百物みな造らるなんぢ地のおもてを新にしたまふ
31 Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
願くはヱホバの榮光とこしへにあらんことを ヱホバそのみわざを喜びたまはんことを
32 Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
ヱホバ地をみたまへば地ふるひ山にふれたまへば山は煙をいだす
33 Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
生るかぎりはヱホバに向ひてうたひ 我ながらふるほどはわが神をほめうたはん
34 Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
ヱホバをおもふわが思念はたのしみ深からん われヱホバによりて喜ぶべし
35 Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
罪人は地より絶滅され あしきものは復あらざるべし わが霊魂よヱホバをほめまつれヱホバを讃稱へよ