Psalmaro 104
1 Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
Bless the LORD, O my soul! O LORD, my God! thou art very great! Thou art clothed with glory and majesty!
2 Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
He covereth himself with light as with a garment; He spreadeth out the heavens like a curtain;
3 Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
He layeth the beams of his chambers in the waters; He maketh the clouds his chariot; He rideth upon the wings of the wind.
4 Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
He maketh the winds his messengers, The flaming lightnings his ministers.
5 Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
He established the earth on its foundations; It shall not be removed for ever.
6 La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
Thou didst cover it with the deep as with a garment; The waters stood above the mountains!
7 De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
At thy rebuke they fled; At the voice of thy thunder they hasted away.
8 Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
The mountains rose, the valleys sank, In the place which thou didst appoint for them.
9 Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
Thou hast established a bound which the waters may not pass, That they may not return, and cover the earth.
10 Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
He sendeth forth the springs in brooks; They run among the mountains;
11 Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
They give drink to all the beasts of the forest; In them the wild asses quench their thirst.
12 Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
About them the birds of heaven have their habitation; They sing among the branches.
13 Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
He watereth the hills from his chambers; The earth is satisfied with the fruit of thy works!
14 Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
He causeth grass to spring up for cattle, And herbage for the service of man, To bring forth food out of the earth,
15 Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
And wine that gladdeneth the heart of man, Making his face to shine more than oil, And bread that strengtheneth man's heart.
16 Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
The trees of the LORD are full of sap, The cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
There the birds build their nests; In the cypresses the stork hath her abode.
18 La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
The high hills are a refuge for the wild goats, And the rocks for the conies.
19 Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
He appointed the moon to mark seasons; The sun knoweth when to go down.
20 Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
Thou makest darkness, and it is night, When all the beasts of the forest go forth!
21 La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
The young lions roar for prey, And seek their food from God.
22 Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
When the sun ariseth, they withdraw themselves, And lie down in their dens.
23 Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
Man goeth forth to his work, And to his labor, until the evening.
24 Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
O LORD! how manifold are thy works! In wisdom hast thou made them all! The earth is full of thy riches!
25 Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
Lo! this great and wide sea! In it are moving creatures without number, Animals small and great.
26 Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
There go the ships; There is the leviathan, which thou hast made to play therein.
27 Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
All these wait on thee To give them their food in due season.
28 Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
Thou givest it to them, they gather it; Thou openest thine hand, they are satisfied with good.
29 Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
Thou hidest thy face, they are confounded; Thou takest away their breath, they die, And return to the dust.
30 Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
Thou sendest forth thy spirit, they are created, And thou renewest the face of the earth.
31 Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
The glory of the LORD shall endure for ever; The LORD shall rejoice in his works;
32 Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
He looketh on the earth, and it trembleth; He toucheth the hills, and they smoke.
33 Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
I will sing to the LORD as long as I live, I will sing praise to my God while I have my being.
34 Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
May my meditation be acceptable to him! I will rejoice in the LORD.
35 Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
May sinners perish from the earth, And the wicked be no more! Bless the LORD, O my soul! Praise ye the LORD!
