Psalmaro 104
1 Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:
2 Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:
3 Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.
4 Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.
5 Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.
6 La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.
7 De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.
8 Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.
9 Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.
10 Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.
11 Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.
12 Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.
13 Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:
14 Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:
15 Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.
16 Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:
17 Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.
18 La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.
19 Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
20 Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:
21 La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.
22 Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.
23 Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.
24 Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.
25 Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.
26 Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.
27 Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
All expect of thee that thou give them food in season.
28 Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.
29 Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.
30 Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.
31 Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.
32 Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.
33 Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
34 Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.
35 Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.
