Psalmaro 103
1 De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.
Von David. Lobe den HERRN, meine Seele,
2 Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.
Lobe den HERRN, meine Seele, und vergiß nicht, was er dir Gutes getan!
3 Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;
Der dir alle deine Schuld vergibt und alle deine Gebrechen heilt;
4 Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
der dein Leben erlöst vom Verderben, der dich krönt mit Gnade und Erbarmen;
5 Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.
der dein Alter mit guten Gaben sättigt, daß, dem Adler gleich, sich erneut deine Jugend.
6 La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.
Gerechtigkeit übt der HERR, schafft allen Unterdrückten ihr Recht;
7 Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
er hat Mose seine Wege kundgetan, den Kindern Israel seine Großtaten.
8 Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
Barmherzig und gnädig ist der HERR, voller Langmut und reich an Güte;
9 Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.
er wird nicht ewig hadern und den Zorn nicht immerdar festhalten;
10 Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.
er handelt nicht mit uns nach unsern Sünden und vergilt uns nicht nach unsern Missetaten;
11 Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
nein, so hoch der Himmel über der Erde ist, so groß ist seine Gnade über denen, die ihn fürchten;
12 Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
so fern der Sonnenaufgang ist vom Niedergang, läßt er unsre Verschuldungen fern von uns sein;
13 Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
wie ein Vater sich über die Kinder erbarmt, so erbarmt der HERR sich derer, die ihn fürchten.
14 Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
Denn er weiß, welch ein Gebilde wir sind, er denkt daran, daß wir Staub sind.
15 La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
Der Mensch – dem Grase gleicht seine Lebenszeit, wie die Blume des Feldes, so blüht er:
16 Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.
wenn ein Windstoß über sie hinfährt, ist sie dahin, und ihr Standort weiß nichts mehr von ihr.
17 Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,
Doch die Gnade des HERRN erweist sich von Ewigkeit zu Ewigkeit an denen, die ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit besteht für Kindeskinder
18 Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
bei denen, die seinen Bund bewahren und seiner Gebote gedenken, um sie auszuführen.
19 La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.
Der HERR hat seinen Thron im Himmel festgestellt, und seine Königsmacht umschließt das All.
20 Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.
Lobet den HERRN, ihr seine Engel, ihr starken Helden, die ihr sein Wort vollführt, gehorsam der Stimme seines Gebots!
21 Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
Lobet den HERRN, alle seine Heerscharen, ihr seine Diener, Vollstrecker seines Willens!
22 Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.
Lobet den HERRN, alle seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft! Lobe den HERRN, meine Seele!
