Psalmaro 103
1 De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.
(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!
2 Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.
Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
3 Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;
Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
4 Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
5 Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.
han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!
6 La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.
HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
7 Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
8 Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;
9 Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.
han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;
10 Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.
han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
11 Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
12 Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
13 Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
14 Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
15 La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;
16 Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.
når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.
17 Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,
Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
18 Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.
19 La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.
HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
20 Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.
Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.
21 Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
22 Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.
Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!
