< Psalmaro 102 >

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
Lusambulu lu nkua mabienga weka vonga ayi wulembo kambi ziphasi ziandi kuidi Yave. Wa lusambulu luama, a Yave, bika yamikina kuama mu diambu di lusadusu kutula kuidi ngeyo
2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
Kadi kutsuekila zizi kiaku thangu ndidi mu phasi, tamba dikutu diaku kuidi minu; thangu ndikutela, sia nsualu; wuphana mvutu!
3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
Bila bilumbu biama bilembo lalakana banga muisi, mimvesi miama milembo yokana banga makaba ma ku mbazu.
4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
Ntimꞌama wukosikini ayi wuyumini banga biti; ndizimbikini dia bidia biama.
5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
Mu diambu di kunga kuama nkanda nitu kaka ayi mimvesi misiala.
6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
Ndidi banga kimfutu kidi mu dikanga; banga kimfutu va khatitsika bibuangu bikambulu batu;
7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
Ndilembo leki nkielo, ndieka banga nuni yidi yawu veka ku yilu nzo.
8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
Mu lumbu kimvimba, bambeni ziama zilembo mfingi; bobo bamekumfuemina, balembo sadila dizina diama banga tsingulu.
9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
Bila ndilembo dia dibombi banga bidia ayi ndisobikisidi ndiunu ama ayi matsuela
10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
mu diambu di miangu miaku minneni bila ngeyo wunzangula ngolo ayi wundozidi va lutengo.
11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
Bilumbu biama bidi banga kitsusula ki masika ndime yuma banga biti.
12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
Vayi ngeyo, a Yave, wuvuanda va kundu ki kitinu mu zithangu zioso; tsangu aku yilembo zingila mu tsungi ka tsungi.
13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
Ngeyo wela telama, wela monina Sioni kiadi. Bila yawu yoyi thangu yimonisa nlemvo kuidi niandi; thangu yoyi wukubika yfueni.
14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
Bila bisadi biaku binzolanga matadi mandi, ayi bieti mona kiadi mbungi-mbungi andi yela kubanata mu tezo kimona kiadi.
15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
Makanda mela kinzika dizina di Yave; mintinu mioso mi ntoto miela kinzika nkembo aku.
16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
Bila Yave wela buela tunga diaka Sioni ayi wela monika mu nkembo andi.
17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
Wela vana mvutu mu lusambulu lu batu basukama, kalendi lenza maniongo mawu ko.
18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
Bika mambu mama masonama mu diambu di tsungi yinkuiza muingi batu bobo kabavangimini ko babaka buzitisila Yave.
19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
Yave wutala ku tsi tona ku buangu kiandi kinlongo kidi ku yilu tona ku diyilu niandi wuntala ntoto,
20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
mu diambu di wa kunga ku batu badi mu nloko; ayi mu diambu di kula bobo bazengolo nkanu wu lufua;
21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
buna dizina di Yave diela yolukulu mu Sioni ayi minzitusu miandi mu Yelusalemi
22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
mu thangu batu bela kutangana va kimosi ayi bipfumu mu diambu di buongimina Yave.
23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
Mu luzingu luama, wumanisa zingolo ziama; wukufika bilumbu biama.
24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
Buna ndituba: “kadi kumbotula, a Nzambi ama, va khatitsika yi bilumbu biama; mimvu miaku miela zingilanga mu tsungi ka tsungi.
25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
Va thonono, ngeyo wutula zifondasio zi ntoto ayi diyilu didi kisalu ki mioko miaku.
26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
Biela biva vayi ngeyo wela zinganga, bibioso biela mana vembudila banga nledi, ngeyo wela bibalula banga kikhutu ayi biawu biela vengumunu.
27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
Vayi ngeyo wubalukanga ko, ayi mimvu miaku milendi suka ko.
28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
Bana ba bisadi biaku bela zingilanga va meso maku minkuna miawu miela ba mitelama dio ngui va ntualꞌaku.”

< Psalmaro 102 >