< Psalmaro 102 >

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
Молитва нищаго, егда уныет и пред Господем пролиет моление свое. Господи, услыши молитву мою, и вопль мой к Тебе да приидет.
2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
Не отврати лица Твоего от мене: в оньже аще день скорблю, приклони ко мне ухо Твое: в оньже аще день призову Тя, скоро услыши мя.
3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
Яко изчезоша яко дым дние мои, и кости моя яко сушило сосхошася.
4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
Уязвлен бых яко трава, и изсше сердце мое, яко забых снести хлеб мой.
5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
От гласа воздыхания моего прильпе кость моя плоти моей.
6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
Уподобихся неясыти пустынней, бых яко нощный вран на нырищи.
7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
Бдех и бых яко птица особящаяся на зде.
8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
Весь день поношаху ми врази мои, и хвалящии мя мною кленяхуся.
9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
Зане пепел яко хлеб ядях и питие мое с плачем растворях,
10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
от лица гнева Твоего и ярости Твоея: яко вознес низвергл мя еси.
11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
Дние мои яко сень уклонишася, и аз яко сено изсхох.
12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
Ты же, Господи, во век пребываеши, и память Твоя в род и род.
13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
Ты воскрес ущедриши Сиона: яко время ущедрити его, яко прииде время.
14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
Яко благоволиша раби Твои камение его, и персть его ущедрят.
15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
И убоятся языцы имене Господня, и вси царие земстии славы Твоея:
16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
яко созиждет Господь Сиона и явится во славе Своей.
17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
Призре на молитву смиренных и не уничижи моления их.
18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
Да напишется сие в род ин, и людие зиждемии восхвалят Господа:
19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
яко приниче с высоты святыя Своея, Господь с небесе на землю призре,
20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
услышати воздыхание окованных, разрешити сыны умерщвленных:
21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
возвестити в Сионе имя Господне и хвалу Его во Иерусалиме,
22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
внегда собратися людем вкупе и царем, еже работати Господеви.
23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
Отвеща Ему на пути крепости Его: умаление дний моих возвести ми:
24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
не возведи мене во преполовение дний моих: в роде родов лета Твоя.
25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
В началех Ты, Господи, землю основал еси, и дела руку Твоею суть небеса.
26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
Та погибнут, Ты же пребываеши: и вся яко риза обетшают, и яко одежду свиеши я, и изменятся.
27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
Ты же тойжде еси, и лета Твоя не оскудеют.
28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
Сынове раб Твоих вселятся, и семя их во век исправится.

< Psalmaro 102 >