Psalmaro 102

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

O rugăciune a celui nenorocit, când este copleșit și își revarsă plângerea înaintea DOMNULUI. Ascultă-mi rugăciunea, DOAMNE, și să ajungă strigătul meu până la tine.

2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Nu îți ascunde fața de la mine în ziua tulburării; apleacă-ți urechea spre mine, în ziua când chem, răspunde-mi repede.

3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

Căci zilele mele sunt mistuite ca fumul și oasele mele sunt arse ca un tăciune.

4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Inima mea este lovită și uscată precum iarba, încât uit să îmi mănânc pâinea.

5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

Din cauza vocii geamătului meu oasele mi se lipesc de pielea mea.

6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Sunt ca un pelican în pustie, sunt ca o bufniță a deșertului.

7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Veghez și sunt ca o vrabie singură pe acoperișul casei.

8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Dușmanii mei mă ocărăsc toată ziua; și cei furioși pe mine jură împotriva mea.

9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

Căci am mâncat cenușa ca pâinea și mi-am amestecat băutura cu plâns,

10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

Din cauza indignării tale și a furiei tale, căci tu m-ai ridicat și m-ai aruncat jos.

11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Zilele mele sunt ca o umbră care se lungește; și eu sunt uscat precum iarba.

12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

Dar tu, DOAMNE, vei dăinui pentru totdeauna; și amintirea ta din generație în generație.

13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

Tu te vei ridica și vei avea milă de Sion, căci a venit timpul să îi arăți favoare, da, timpul rânduit a venit.

14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

Fiindcă servitorii tăi au plăcere în pietrele sale și arată favoare țărânii lui.

15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

Astfel păgânii se vor teme de numele DOMNULUI și toți împărații pământului de gloria ta.

16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

Când va zidi DOMNUL Sionul, el se va arăta în gloria sa.

17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

Va lua aminte la rugăciunea celor lipsiți și nu va disprețui rugăciunea lor.

18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

Aceasta se va scrie pentru generația ce vine, și poporul care va fi creat va lăuda pe DOMNUL.

19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

Pentru că a privit în jos din înaltul sanctuarului său; din cer a privit DOMNUL pământul,

20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

Pentru a asculta geamătul prizonierului, pentru a dezlega pe cei ce sunt rânduiți la moarte.

21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

Pentru a vesti numele DOMNULUI în Sion și lauda lui în Ierusalim,

22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

Când popoarele și împărățiile se vor aduna, pentru a servi DOMNULUI.

23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

El mi-a slăbit puterea pe cale; mi-a scurtat zilele.

24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Am spus: Dumnezeul meu, nu mă lua în mijlocul zilelor mele; anii tăi sunt din generație în generație.

25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Din vechime tu ai pus temelia pământului, și cerurile sunt lucrarea mâinilor tale.

26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

Ele vor pieri, dar tu vei dăinui, da, toate se vor învechi precum o haină; ca pe un veșmânt le vei schimba și vor fi schimbate;

27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

Dar tu ești același și anii tăi nu vor avea sfârșit.

28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

Copiii servitorilor tăi vor dăinui, și sămânța lor va fi întemeiată, înaintea ta.