Psalmaro 102

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

Prière du malheureux, lorsqu'il est accablé et qu'il répand sa plainte devant Yahweh. Yahweh écoute ma prière, et que mon cri arrive jusqu'à toi.

2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Ne me cache pas ton visage, au jour de ma détresse; incline vers moi ton oreille, quand je crie, hâte-toi de m'exaucer.

3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

Car mes jours s'évanouissent comme en fumée, et mes os sont embrasés comme par un feu.

4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Frappé comme l'herbe, mon cœur se dessèche; j'oublie même de manger mon pain.

5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

A force de crier et de gémir, mes os s'attachent à ma chair.

6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu comme le hibou des ruines.

7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

Je passe les nuits sans sommeil, comme l'oiseau solitaire sur le toit.

8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Tout le jour mes adversaires m'outragent, mes ennemis furieux jurent ma ruine.

9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

Je mange la cendre comme du pain, et je mêle mes larmes à mon breuvage,

10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

à cause de ta colère et de ton indignation, car tu m'as soulevé et jeté au loin.

11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

Mes jours sont comme l'ombre qui s'allonge, et je me dessèche comme l'herbe.

12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

Mais toi, Yahweh, tu es assis sur un trône éternel, et ta mémoire vit d'âge en âge.

13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion, car le temps de lui faire grâce, le moment fixé est venu.

14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

Car tes serviteurs en chérissent les pierres, ils s'attendrissent sur sa poussière.

15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

Alors les nations révéreront le nom de Yahweh, et tous les rois de la terre ta majesté,

16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

parce que Yahweh a rebâti Sion; il s'est montré dans sa gloire.

17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

Il s'est tourné vers la prière du misérable, il n'a pas dédaigné sa supplication.

18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

Que cela soit écrit pour la génération future, et que le peuple qui sera créé célèbre Yahweh,

19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

parce qu'il a regardé de sa sainte hauteur, parce que Yahweh a regardé des cieux sur la terre,

20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

pour écouter les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort,

21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

afin qu'ils publient dans Sion le nom de Yahweh, et sa louange dans Jérusalem,

22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

quand s'assembleront tous les peuples, et les royaumes pour servir Yahweh.

23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

Il a brisé ma force sur le chemin, il a abrégé mes jours.

24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

Je dis: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années durent d'âge en âge.

25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Au commencement tu as fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.

26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

Ils périront, mais toi, tu subsistes. Ils s'useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un manteau, et ils seront changés:

27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

mais toi, tu restes le même, et tes années n'ont point de fin.

28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, et leur postérité sera stable devant toi.