Psalmaro 102

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.

2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.

3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.

4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.

5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.

6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.

7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.

8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.

9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,

10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.

11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.

12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.

13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.

14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.

15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,

16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,

17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.

18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.

19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,

20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:

21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,

22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.

23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

He abated my strength in the way, and shortened my dayes.

24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.

25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.

26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.

28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.