< Psalmaro 102 >

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
Yahweh Pakai kataona ngai in! Ka ngeh nahi neisanpeh in.
2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
Kei a kon in kiheimang hih'in, kahahsat phatleh khohsah tah'in neingaipeh in, kangaichat phatleh neihin gelkhoh in,
3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
Ajeh chu kahinkho hi meikhu bangin abeipai jitai, kagu kachang hi asadohji tai.
4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
Kalungsung hi anadohjin hamhing bangin agolha jitai, chutengle chun kagilkel jong abeipaiji tai.
5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
Ajeh chu lunggim a kakhoisat sat jeh'in kavun le kagu hobou kahitai.
6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
Keima neldi gam a sumbupi toh kabangtai, gamlatah gamthip gam a sumbupi noutoh kabangtai.
7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
Keima kahah khovahjin, inting vumma vacha changkhat seh lunghel tah-a um kabange.
8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
Kagal miten sun nilhum in eitaitom jingun, amahon eisamseuvin eitaitom jingun ahi.
9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
Keima buneh jong vutvai jeng ahitai. Kadon na sunga jong kamitlhi alonglut tai.
10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
Nalunghan na le nagimbol nachun eidom sang in eipaidoh tai.
11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
Kahinkho hi nilhah lang nilep bangin achemang loijitai. Keima hampa bangin kagop lhaloi jitai.
12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
Ahinla Yahweh Pakai nangvang nalaltouna a natoujing ding ahi. Naminthan na akhang khanga chelhajing ding ahi.
13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
Nangma hung kipat in natin Jerusalem hi nahin khoto ding ahi. Tuahi nangnam na khohsah phat ahin, tuhi na kitepna dungjui a mi kithopi phat ahi.
14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
Ajeh chu namiten bang'a song jouse angailu uvin chuleh lamlenna vutvai hojeng jong angaisang'un ahi.
15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
Chujouteng leh chitin namtin ten Yahweh Pakai ang-a kithing thingding ahi,
16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
Ajeh chu Yahweh Pakai in Jerusalem ahin thahsem kitding chutengle Ama aloupina-a hung kilang ding,
17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
Aman tahlelte taona ahin sanding Aman angaichat hou asanpehding ahi.
18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
Khonunga khangthahho dinga kijihlut pehding hitiachu tua pengloulai hon Yahweh Pakai chu ahin thangvah dingu ahi.
19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
Yahweh Pakai in van muntheng a kon a ahin vetsuh ding, Aman van a kon a leiset hi ahin vetsuh ding
20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
songkul tangte khoisatna ajahding thidinga themmo kichanho alha doh dinga,
21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
hiteng chuleh Yahweh Pakai minthanna chu Zion a lopna umding, chule Jerusalem a kithangvah ding ahi.
22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
Mihonpi tamtah chu ahung ki khopkhom teng leh leng gam hojouse chu Yahweh Pakai chibai boh a hungdiu ahi.
23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
Aman kaban thahat akim laitah avolhun kahinkho asuchomtai.
24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
Hinla keiman Ama kakouvin, Oh Yahweh Pakai tonsot a hingjing kakhandon laitah ahin kahinkho lahih'in.
25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
Kum tamtah achetai, nangin hiche leiset leibul nana lhungdoh'in, vanhohi nakhut tah'in nanasemdoh in,
26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
hihojouse hung mangthah ding ahinlah nang tonsotna nahinjing ding ahi, amaho ponlui bangin hungvui lhantin, Nangin amaho chu von banga nakhelding chujouteng napai mangdiu ahi.
27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
Hinla Yahweh Pakai nangvang abang chu nahijingin ahi.
28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
Nangma mite chate jouse lungmong a umdiu ahi. Achate chateho chu na-anga hung khanglen diu ahi.

< Psalmaro 102 >