Psalmaro 10
1 Kial, ho Eternulo, Vi staras malproksime? Kial Vi kaŝas Vin en la tempo de la mizero?
Вскую, Господи, отстоя далече, презираеши во благовремениих, в скорбех?
2 Pro la malhumileco de malbonulo suferas malriĉulo; Ili kaptiĝu per la artifikoj, kiujn ili elpensis.
Внегда гордитися нечестивому, возгарается нищий: увязают в советех, яже помышляют.
3 Ĉar malbonulo fanfaronas pri la kapricoj de sia animo; Rabanto forlasas, malŝatas la Eternulon.
Яко хвалимь есть грешный в похотех души своея, и обидяй благословимь есть.
4 Malpiulo en sia malhumileco ne esploras; En ĉiuj liaj pensoj Dio ne ekzistas.
Раздражи Господа грешный: по множеству гнева своего не взыщет: несть Бога пред ним.
5 Li ĉiam iras forte laŭ siaj vojoj; Viaj juĝoj estas tro alte super li; Ĉiujn siajn malamikojn li forspitas.
Оскверняются путие его на всяко время: отемлются судбы Твоя от лица его: всеми враги своими обладает.
6 Li diris en sia koro: Mi ne ŝanceliĝos, De generacio al generacio neniam estos al mi malbone.
Рече бо в сердцы своем: не подвижуся от рода в род без зла:
7 Lia buŝo estas plena de malbenado, trompo, kaj malico; Sub lia lango estas suferigo kaj malvero.
егоже клятвы уста его полна суть, и горести и льсти: под языком его труд и болезнь.
8 Inside li sidas en la vilaĝoj; Kaŝe li mortigas senkulpulon; Liaj okuloj spionas malriĉulon.
Приседит в ловителстве с богатыми в тайных, еже убити неповиннаго: очи его на нищаго призираете.
9 Li sidas inside en kaŝita loko, kiel leono en la kaverno; Li insidas, por kapti malriĉulon; Kaj li kaptas malriĉulon, tirante lin en sian reton.
Ловит в тайне яко лев во ограде своей, ловит еже восхитити нищаго, восхитити нищаго, внегда привлещи и в сети своей.
10 Li insidas, alpremiĝas, Kaj la malriĉulo falas en liajn fortajn ungegojn.
Смирит его: преклонится и падет, внегда ему обладати убогими.
11 Li diras en sia koro: Dio forgesis, Li kovras Sian vizaĝon, Li neniam vidos.
Рече бо в сердцы своем: забы Бог, отврати лице Свое, да не видит до конца.
12 Leviĝu, ho Eternulo; ho Dio, levu Vian manon; Ne forgesu mizerulojn.
Воскресени, Господи Боже мой, да вознесется рука Твоя, не забуди убогих Твоих до конца.
13 Por kio malpiulo malŝatas Dion, Kaj diras en sia koro, ke Vi ne postulos respondon?
Чесо ради прогнева нечестивый Бога? Рече бо в сердцы своем: не взыщет.
14 Vi vidas ja, ĉar mizerojn kaj suferojn Vi rigardas, por redoni laŭ Via forto. Al Vi fordonas sin malriĉulo; Por orfo Vi estas helpanto.
Видиши, яко Ты болезнь и ярость смотряеши, да предан будет в руце Твои: тебе оставлен есть нищий, сиру Ты буди помощник.
15 Rompu la brakon de malpiulo kaj malbonulo, Por ke eĉ serĉante lian malbonon, oni ĝin ne trovu.
Сокруши мышцу грешному и лукавому: взыщется грех его и не обрящется.
16 La Eternulo estas Reĝo por eterne kaj ĉiam, Pereis la idolistoj de Lia tero.
Господь царь во век и в век века: погибнете, языцы, от земли Его.
17 Deziron de humiluloj Vi aŭdas, ho Eternulo; Vi fortigas ilian koron, Vi atentigas Vian orelon,
Желание убогих услышал еси, Господи, уготованию сердца их внят ухо Твое.
18 Por doni juĝon al orfo kaj premato, Por ke oni ĉesu peli homon de la tero.
Суди сиру и смирену, да не приложит ктому величатися человек на земли.
