Sentencoj 1
1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
Detta är Salomos Ordspråk, Davids sons, Israels Konungs;
2 Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
Till att deraf lära vishet och tukt;
3 Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
Förstånd, klokhet, rättfärdighet, dom och fromhet;
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
Att de fåkunnige måga varda vise, och de ynglingar förnuftige och försigtige.
5 Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
Den der vis är, han hörer till, och förbättrar sig; och den der förståndig är, han tager vid råd;
6 Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
Att han skall förstå ordspråk, och deras uttydelse; de visas läro, och deras gåtor.
7 La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
Herrans fruktan är begynnelsen till att lära; de galna förakta vishet och tuktan.
8 Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
Min son, hör dins faders tuktan, och förlåt icke dine moders bud;
9 Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
Ty detta är dino hufvude en skön prydning, och en kedja om din hals.
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
Min son, om skalkar locka dig, så följ icke;
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Om de säga: Gack med oss, vi vilje vakta efter blod, och gildra för den oskyldiga utan sak;
Vi vilje dem uppsluka lefvande, såsom helvetet; och de fromma, såsom dem der neder i grafvena fara; (Sheol h7585)
13 Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
Vi vilje finna stora ägodelar; vi vilje fylla vår hus med rof;
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
Vågat med oss; en pung skall vara allas våras.
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
Min son, vandra intet den vägen med dem; vakta din fot för deras stig.
16 Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
Ty deras fötter löpa till det ondt är, och skynda sig till att utgjuta blod.
17 Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
Ty det är fåfängt utkasta nät för foglarnas ögon;
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
Och vakta de sjelfve efter hvarsannars blod; och den ene står efter den andras lif.
19 Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
Alltså göra alle girige, att den ene tager dem andra lifvet bort.
20 La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
Visheten klagar ute, och låter höra sig på gatomen.
21 Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
Hon ropar i partomen ut för folket; hon talar sin ord i stadenom:
22 Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
Huru länge viljen I, fåkunnige, fåkunnige vara; och de bespottare lust hafva till gabberi, och de galne hata lärdom?
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
Vänder eder till mitt straff; si, jag vill utsäga eder min anda, och göra eder min ord kunnig.
24 Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
Efter jag nu kallar, och I neken det; jag räcker mina hand ut, och ingen aktar dertill;
25 Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
Och I låten fara all min råd, och viljen icke mitt straff;
26 Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
Så vill jag ock le åt edro ofärd, och begabba eder, när det kommer som I frukten;
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
När öfver eder kommer, såsom en storm, det I frukten, och edor ofärd såsom ett väder; när öfver eder kommer ångest och nöd.
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
Då skola de åkalla mig, men jag skall intet svara; de skola bittida söka mig, och intet finna;
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
Derföre, att de hatade lärdom, och ville icke hafva Herrans fruktan;
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
Ville icke mitt råd, och lastade all min straff.
31 Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
Så skola de äta af sins väsendes frukt, och af sin råd mätte varda;
32 Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
Att de fåkunnigas luste dräper dem, och de galnas lycka förgör dem.
33 Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
Men den mig hörer, han skall säker blifva, och nog hafva, och för intet ondt frukta.
