Sentencoj 1
1 Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
2 Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
3 Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
5 Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
6 Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
7 La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
8 Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
9 Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
10 Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
11 Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
13 Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
14 Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15 Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16 Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17 Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18 Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19 Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
20 La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
21 Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
22 Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
23 Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
24 Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
25 Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
26 Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
27 Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28 Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29 Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30 Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31 Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32 Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33 Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
