Sentencoj 9
1 La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
Visheten byggde sitt hus, och högg sju pelare;
2 Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
Och slagtade sin boskap, skänkte sitt vin, och tillredde sitt bord;
3 Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
Och sände sina tjenarinnor ut, till att bjuda upp på stadsens palats:
4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
Den fåkunnig är, han komme hit; och till de dårar sade hon:
5 Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
Kommer, äter af mitt bröd, och dricker af vinet, som jag skänker;
6 Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
Öfvergifver det galna väsendet, så fån I lefva; och går på förståndsens väg.
7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
Hvilken som tuktar bespottaren, han får skam igen; och den som straffar en ogudaktigan, han varder försmädad.
8 Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Straffa bespottaren intet, att han icke hatar dig; straffa den visa, han skall älska dig.
9 Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
Gif dem visa, så skall han ännu visare varda; lär den rättfärdiga, så växer han till i lärdom.
10 La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
Vishetenes begynnelse är Herrans fruktan, och förstånd lärer hvad heligt är;
11 Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Ty igenom mig skola dine dagar månge varda, och dins lifs år dig flere varda.
12 Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Äst du vis, så äst du dig vis; äst du en bespottare, så måste du umgälla det allena.
13 Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
Men en galen ostadig qvinna, full med sqvaller, och fåvitsk;
14 Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
Sitter i sins hus dörr, på en stol, högt uppe i stadenom;
15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
Till att bjuda alla de der framom gå, och rättelliga vandra på sinom vägom:
16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
Den der fåkunnig är, han komme hit. Och till de dårar säger hon:
17 Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
Stulet vatten är sött, och fördoldt bröd är lustigt.
