Sentencoj 9
1 La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete colunas.
2 Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
Já sacrificou as suas vítimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
3 Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
Já mandou as suas criadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos de entendimento diz:
5 Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
6 Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
Deixai a parvoice, e vivei; e andai pelo caminho do entendimento.
7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
O que repreende ao escarnecedor, afronta toma para si; e o que redargue ao ímpio, pega-se-lhe a sua mancha.
8 Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Não repreendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: repreende ao sábio, e amar-te-á.
9 Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
Dá ao sábio, e ele se fará mais sábio: ensina ao justo, e se aumentará em doutrina.
10 La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
O temor do Senhor é o princípio da sabedoria, e a ciência do Santo a prudência.
11 Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Porque por mim se multiplicam os teus dias, e anos de vida se te aumentarão.
12 Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Se fores sábio, para ti sábio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o suportarás.
13 Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
14 Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
E assenta-se à porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
17 Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
As águas roubadas são doces, e o pão tomado às escondidas é suave.
