Sentencoj 9
1 La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
Amagezi gazimbye ennyumba yaago, gagizimbidde ku mpagi musanvu.
2 Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
Gategese ennyama yaago ne wayini waago; gategese ekijjulo.
3 Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
Gatumye abawala abaweereza bakoowoolere mu bifo ebigulumivu nti,
4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
“Buli atalina kutegeera akyameko wano!” Eri abo abatalina magezi gabagamba nti,
5 Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
“Mujje mulye ku mmere yange era munywe ne ku nvinnyo gwe ntabudde.
6 Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
Mulekeraawo obutaba na kutegeera mubeere balamu, era mutambulire mu kkubo ly’okumanya.”
7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
Oyo anenya omunyoomi ayolekera kuvumwa, n’oyo abuulirira omukozi w’ebibi yeeretera kuvumibwa.
8 Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Tonenyanga munyoomi, aleme okukukyawa, naye nenya ow’amagezi naye anaakwagalanga.
9 Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
Yigirizanga ow’amagezi naye aneeyongeranga okuba n’amagezi, yigirizanga omutuukirivu, aneeyongerangako okuyiga.
10 La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
“Mu kutya Mukama amagezi mwe gasookera, era n’okumanya oyo Omutukuvu Katonda, kwe kutegeera.
11 Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Ku lwange oliwangaala emyaka mingi nnyo, era olyongerwako emyaka.
12 Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Bw’obeera omugezi, amagezi go gakuyamba, naye bw’onyooma amagezi weerumya wekka.”
13 Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
Omukazi omusirusiru aleekaana, taba na mpisa era taba na magezi!
14 Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
Era atuula mu mulyango gw’ennyumba ye, ne ku ntebe mu bifo eby’ekibuga ebisinga obugulumivu,
15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
ng’akoowoola abo abayitawo, ababa batambula amakubo gaabwe abali ku byabwe.
16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
Abagamba nti, “Buli alina okumanya okutono ajje muno.” Era eri oyo atalina kutegeera agamba nti,
17 Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
“Amazzi amabbe nga gawooma! emmere eriibwa mu kyama ng’ewooma!”
