Sentencoj 9
1 La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
Visdommen har bygget sit Hus, har udhugget sine syv Piller;
2 Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
hun har slagtet sit Slagtekvæg, blandet sin Vin og dækket sit Bord;
3 Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
hun har udsendt sine Piger, hun kalder fra Toppene af Stadens Høje:
4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
Hvo der er uvidende, den vende sig hid; og til den, som fattes Forstand, siger hun:
5 Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
Kommer hid, æder af mit Brød, og drikker af Vinen, som jeg har blandet.
6 Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
Forlader Uvidenhed, saa skulle I leve, og gaar lige frem paa Forstandens Vej.
7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
Hvo som revser en Spotter, henter sig Spot, og hvo som irettesætter den ugudelige, faar Skændsel til Løn.
8 Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Sæt ikke en Spotter i Rette, at han ikke skal hade dig; sæt en viis i Rette, og han skal elske dig.
9 Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
Giv den vise, og han skal blive visere; undervis den retfærdige, og han skal tage til i Lærdom.
10 La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
Herrens Frygt er Visdoms Begyndelse, og Kundskab om den Hellige er Forstand.
11 Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Thi ved mig skulle dine Dage blive mange, og flere Leveaar skulle vorde dig tillagte.
12 Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Dersom du er viis, er du viis til dit eget Gavn; men spotter du, skal du bære det alene.
13 Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
Daarskaben er en urolig Kvinde, idel Uvidenhed, og kender ikke noget.
14 Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
Og hun sidder ved sit Hus's Dør, paa en Stol paa Stadens Høje,
15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
for at kalde paa dem, som gaa forbi ad Vejen, dem, som vandre ret frem paa deres Stier;
16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
hvo der er uvidende, den vende sig hid; og den, som fattes Forstand, ham taler hun til.
17 Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
Stjaalet Vand er sødt, og lønligt Brød er lækkert.
