Sentencoj 9
1 La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
2 Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
3 Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
5 Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
6 Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
8 Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
9 Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
10 La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
11 Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
12 Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
13 Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
Angvawk nu loh a poeyoek la kawk tih bang khaw ming pawh.
14 Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
“Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
17 Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
