< Sentencoj 8 >

1 Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
Чи ж мудрість не кличе, і не подає свого голосу розум?
2 Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
На верхі́в'ях холмі́в, при дорозі та на перехре́стях стоїть он вона!
3 Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
При брамах, при вході до міста, де вхо́диться в двері, там голосно кличе вона:
4 Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
„До вас, мужі, я кличу, а мій голос до лю́дських синів:
5 Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
Зрозумійте но, не́уки, мудрість, зрозумійте ви розум, безглу́зді!
6 Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
Послухайте, я бо шляхе́тне кажу́, і відкриття́ моїх губ — то просто́та.
7 Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
Бо правду говорять уста́ мої, а лукавство — гидо́та для губ моїх.
8 Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
Всі слова́ моїх уст справедливі, нема в них круті́йства й лука́вства.
9 Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
Усі вони про́сті, хто їх розуміє, і щирі для тих, хто знахо́дить знання́.
10 Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
Візьміть ви карта́ння моє, а не срі́бло, і знання́, добірні́ше від щирого золота:
11 Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
ліпша бо мудрість за пе́рли, і не рівняються їй всі клейно́ди!
12 Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
Я, мудрість, живу разом з розумом, і знахо́джу пізна́ння розва́жне.
13 Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
Страх Господній — лихе все нена́видіти: я нена́виджу пи́ху та гордість, і дорогу лиху та лукаві уста́!
14 De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
В мене рада й огля́дність, я розум, і сила у мене.
15 Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
Мною царю́ють царі, а законода́вці права́ справедливі встано́влюють.
16 Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
Мною пра́влять владики й вельмо́жні, всі праведні су́дді.
17 Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
Я кохаю всіх тих, хто кохає мене, хто ж шукає мене — мене зна́йде!
18 Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
Зо мною багатство та слава, трива́лий маєток та правда:
19 Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
ліпший плід мій від щирого золота й золота чистого, а прибуток мій ліпший за срі́бло добі́рне!
20 Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
Путтю праведною я ходжу́, поміж правних стежо́к,
21 Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
щоб дати багатство в спа́дщину для тих, хто кохає мене, — і я понапо́внюю їхні скарбни́ці!
22 La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
Господь мене мав на поча́тку Своєї дороги, перше чи́нів Своїх, спервові́ку, —
23 Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
відвіку була я встано́влена, від поча́тку, від праві́ку землі.
24 Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
Наро́джена я, як безо́день іще не було́, коли не було ще джере́л, водою обтя́жених.
25 Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
Наро́джена я, поки го́ри поставлені ще не були́, давніше за па́гірки,
26 Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
коли ще землі не вчинив Він, ні піль, ні початко́вого по́роху все́світу.
27 Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
Коли приправля́в небеса́ — я була́ там, коли кру́га вставля́в на пове́рхні безо́дні,
28 Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
коли хмари умі́цнював Він нагорі́, як джере́ла безо́дні зміцня́в,
29 Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
коли клав Він для моря уста́ва його, щоб його берегі́в вода не перехо́дила, коли ставив осно́ви землі, —
30 Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
то я ма́йстром у Нього була́, і була я весе́лощами день-у-день, радіючи перед обличчям Його кожноча́сно,
31 Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
радіючи на земнім кру́зі Його, а заба́ва моя — із синами людськими!
32 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
Тепер же, послухайте, діти, мене, і блаже́нні, хто буде дороги мої стерегти́!
33 Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
Навча́ння послухайте й мудрими станьте, і не відступайте від нього!
34 Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
Блаже́нна люди́на, яка мене слухає, щоб пильнувати при две́рях моїх день-у-день, щоб одві́рки мої берегти́!
35 Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
Хто бо знахо́дить мене, той знахо́дить життя, і оде́ржує милість від Господа.
36 Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
А хто́ проти мене гріши́ть, ограбо́вує душу свою; всі, хто мене ненави́дить, ті смерть покохали!“

< Sentencoj 8 >