Sentencoj 8
1 Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
Não clama porventura a sabedoria, e a intelligencia não dá a sua voz?
2 Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas se põe.
3 Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
Da banda das portas da cidade, á entrada da cidade, e á entrada das portas está gritando.
4 Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.
5 Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
Entendei, ó simplices, a prudencia: e vós, loucos, entendei do coração.
6 Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
Ouvi, porque fallarei coisas excellentes: os meus labios se abrirão para a equidade.
7 Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
Porque a minha bocca proferirá a verdade, e os meus labios abominam a impiedade.
8 Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
Em justiça estão todas as palavras da minha bocca: não ha n'ellas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.
9 Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
Todas ellas são rectas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.
10 Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
Acceitae a minha correcção, e não a prata: e o conhecimento, mais do que o oiro fino escolhido.
11 Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
Porque melhor é a sabedoria do que os rubins; e tudo o que mais se deseja não se pode comparar com ella.
12 Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
Eu, a sabedoria, habito com a prudencia, e acho a sciencia dos conselhos.
13 Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
O temor do Senhor é aborrecer o mal: a soberba, e a arrogancia, e o mau caminho, e a bocca perversa, aborreço.
14 De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
Meu é o conselho e verdadeira sabedoria: eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.
15 Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
Por mim reinam os reis e os principes ordenam justiça.
16 Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
Por mim dominam os dominadores, e principes, todos os juizes da terra.
17 Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
Eu amo aos que me amam, e os que de madrugada me buscam me acharão.
18 Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
Riquezas e honra estão comigo; como tambem opulencia duravel e justiça.
19 Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
Melhor é o meu fructo do que o fino oiro e do que o oiro refinado, e as minhas novidades do que a prata escolhida.
20 Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
Faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juizo.
21 Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
Para que faça herdar bens permanentes aos que me amam, e eu encha os seus thesouros.
22 La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
O Senhor me possuiu no principio de seus caminhos, desde então, e antes de suas obras.
23 Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
Desde a eternidade fui ungida, desde o principio, antes do começo da terra.
24 Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
Quando ainda não havia abysmos, fui gerada, quando ainda não havia fontes carregadas d'aguas.
25 Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
Antes que os montes se houvessem assentado, antes dos outeiros, eu era gerada.
26 Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
Ainda não tinha feito a terra, nem os campos, nem o principio dos mais miudos do mundo.
27 Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
Quando preparava os céus, ahi estava eu, quando compassava ao redor a face do abysmo,
28 Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
Quando affirmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abysmo,
29 Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
Quando punha ao mar o seu termo, para que as aguas não trespassassem o seu mando, quando compunha os fundamentos da terra.
30 Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
Então eu estava com elle por alumno: e eu era cada dia as suas delicias, folgando perante elle em todo o tempo;
31 Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
Folgando no seu mundo habitavel, e achando as minhas delicias com os filhos dos homens.
32 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
Agora, pois, filhos, ouvime, porque bemaventurados serão os que guardarem os meus caminhos.
33 Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
Ouvi a correcção, e sêde sabios, e não a rejeiteis.
34 Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
Bemaventurado o homem que me dá ouvidos, velando ás minhas portas cada dia, esperando ás hombreiras das minhas entradas.
35 Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
Porque o que me achar achará a vida, e alcançará favor do Senhor.
36 Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
Mas o que peccar contra mim violentará a sua propria alma: todos os que me aborrecem amam a morte.
