Sentencoj 8
1 Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
Zdaliž moudrost nevolá, a rozumnost nevydává hlasu svého?
2 Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
Na vrchu vysokých míst, u cesty, na rozcestí stojí,
3 Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
U bran, kudy se chodí do města, a kudy se chodí dveřmi, volá, řkuci:
4 Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
Na vásť, ó muži, volám, a hlas můj jest k synům lidským.
5 Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
Poučte se hloupí opatrnosti, a blázni srozumějte srdcem.
6 Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
Poslouchejtež, nebo znamenité věci mluviti budu, a otevření rtů mých pouhou pravdu.
7 Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
Jistě žeť pravdu zvěstují ústa má, a ohavností jest rtům mým bezbožnost.
8 Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
Spravedlivé jsou všecky řeči úst mých, není v nich nic křivého ani převráceného.
9 Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
Všecky pravé jsou rozumějícímu, a přímé těm, kteříž nalézají umění.
10 Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
Přijmětež cvičení mé raději než stříbro, a umění raději než zlato nejvýbornější.
11 Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
Nebo lepší jest moudrost než drahé kamení, tak že jakékoli věci žádostivé vrovnati se jí nemohou.
12 Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
Já moudrost bydlím s opatrností, a umění pravé prozřetelnosti přítomné mám.
13 Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
Bázeň Hospodinova jest v nenávisti míti zlé, pýchy a vysokomyslnosti, i cesty zlé a úst převrácených nenávidím.
14 De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
Má jest rada i šťastný prospěch, jáť jsem rozumnost, a má jest síla.
15 Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
Skrze mne králové kralují, a knížata ustanovují věci spravedlivé.
16 Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
Skrze mne knížata panují, páni i všickni soudcové zemští.
17 Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
Já milující mne miluji, a kteříž mne pilně hledají, nalézají mne.
18 Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
Bohatství a sláva při mně jest, zboží trvánlivé i spravedlnost.
19 Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
Lepší jest ovoce mé než nejlepší zlato, i než ryzí, a užitek můj než stříbro výborné.
20 Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
Stezkou spravedlnosti vodím, prostředkem stezek soudu,
21 Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
Abych těm, kteříž mne milují, přidědila zboží věčné, a poklady jejich naplnila.
22 La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
Hospodin měl mne při počátku cesty své, před skutky svými, přede všemi časy.
23 Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
Před věky ustanovena jsem, před počátkem, prvé než byla země.
24 Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
Když ještě nebylo propasti, zplozena jsem, když ještě nebylo studnic oplývajících vodami.
25 Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
Prvé než hory založeny byly, než byli pahrbkové, zplozena jsem;
26 Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
Ještě byl neučinil země a rovin, ani začátku prachu okršlku zemského.
27 Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
Když připravoval nebesa, byla jsem tu, když vyměřoval okrouhlost nad propastí;
28 Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
Když upevňoval oblaky u výsosti, když utvrzoval studnice propasti;
29 Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
Když ukládal moři cíl jeho, a vodám, aby nepřestupovaly rozkázaní jeho, když vyměřoval základy země:
30 Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
Tehdáž byla jsem od něho pěstována, a byla jsem jeho potěšení na každý den, anobrž hrám před ním každého času;
31 Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
Hrám i na okršlku země jeho, a rozkoše mé s syny lidskými.
32 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
A tak tedy, synové, poslechněte mne, nebo blahoslavení jsou ostříhající cest mých.
33 Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
Poslouchejte cvičení, a nabuďte rozumu, a nerozpakujte se.
34 Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
Blahoslavený člověk, kterýž mne slýchá, bdě u dveří mých na každý den, šetře veřejí dveří mých.
35 Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
Nebo kdož mne nalézá, nalézá život, a dosahuje lásky od Hospodina.
36 Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
Ale kdož hřeší proti mně, ukrutenství provodí nad duší svou; všickni, kteříž mne nenávidí, milují smrt.
