Sentencoj 7
1 Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
Hijo mío, cumple mis palabras y deja que mis reglas estén guardadas en tu mente.
2 Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
Guarda mis reglas y tendrás vida; deja que mi enseñanza sea para ti como la luz de tus ojos;
3 Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
Déjalos moslos fijar en tus dedos, y grabados en tu corazón.
4 Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
Di a la sabiduría: Tú eres mi hermana; que el conocimiento se llame tu amigo especial:
5 Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
para que te guarden de la mujer adúltera, de la mujer extraña de palabras seductoras.
6 Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
Mirando desde mi casa, y mirando por la ventana,
7 Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
vi entre los jóvenes inexpertos, a uno más necio que todos.
8 Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
Caminando en la calle cerca del recodo de su camino, yendo hacia la casa de ella,
9 En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
Al anochecer, en el tarde del día, en la oscuridad negra de la noche.
10 Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
Y la mujer salió a él, con el vestido de una mujer prostituta, con un corazón astuto;
11 Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
Ella es una mujer ligera y sin escrúpulos; sus pies no se quedan en su casa.
12 Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
Ahora está en la calle, ahora en los espacios abiertos, esperando en las esquinas.
13 Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
Entonces ella lo tomó de su mano, y lo besó, y sin vergüenza ella le dijo:
14 Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
Tengo un banquete de ofrendas de paz, porque hoy mis juramentos han sido efectuados.
15 Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
Así que salí con la esperanza de conocerte, buscándote con cuidado, y ahora te tengo a ti.
16 Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
Mi cama está cubierta con cojines de costura, con telas de colores del hilo de algodón de Egipto;
17 Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
He hecho mi cama dulce con perfumes y especias.
18 Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
Venga, disfrutemos de nuestro placer en el amor hasta la mañana, teniendo gozo en las delicias del amor.
19 Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
Porque el dueño de la casa se aleja en un largo viaje:
20 La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
Ha tomado una bolsa de dinero con él; él regresará a la luna llena.
21 Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
Con sus bellas palabras ella lo venció, lo convenció con sus labios seductores.
22 Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
El hombre necio va tras ella, como un buey que va a morir, como un ciervo tirado por una cuerda;
23 Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
Como un pájaro cayendo en una red; sin pensar que su vida está en peligro, hasta que una flecha entra en su costado.
24 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
Ahora, mis hijos, escúchenme; presten atención a los dichos de mi boca;
25 Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
No vuelvas tu corazón a sus caminos, no vayas siguiendo sus pasos.
26 Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
Porque los heridos y humillados por ella son numerosos; y todos los que han muerto a través de ella son un gran ejército.
