Sentencoj 7
1 Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
Fiul meu, ține cuvintele mele și strânge cu tine poruncile mele.
2 Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
Ține poruncile mele și vei trăi; și legea mea ca lumina ochilor tăi.
3 Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
Leagă-le împrejurul degetelor tale, scrie-le pe tăblia inimii tale.
4 Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
Spune înțelepciunii: Tu ești sora mea; și numește înțelegerea, ruda ta;
5 Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
Ca ele să te țină departe de femeia străină, de străina care lingușește cu vorbele ei.
6 Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
Căci de la fereastra casei mele am privit prin deschizătura mea,
7 Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
Și am văzut printre cei simpli, am deosebit printre tineri un tânăr lipsit de înțelegere,
8 Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
Trecând strada aproape de colțul ei; și el mergea pe calea spre casa ei,
9 En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
În amurg, în seara zilei, în negrul și întunericul nopții;
10 Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
Și, iată, l-a întâlnit o femeie cu îmbrăcămintea unei curve și cu inima vicleană.
11 Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
(Ea este gălăgioasă și încăpățânată; picioarele nu îi stau în casă;
12 Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
Acum afară, acum pe străzi și pândește la fiecare colț).
13 Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
Așa l-a prins și l-a sărutat și cu o față nerușinată i-a spus:
14 Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
Am ofrande de pace cu mine; astăzi mi-am împlinit promisiunile.
15 Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
De aceea am ieșit să te întâlnesc, din timp am căutat fața ta și te-am găsit.
16 Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
Mi-am așternut patul cu cuverturi, cu tapițerii, cu in subțire din Egipt.
17 Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
Mi-am parfumat patul cu smirnă, aloe și scorțișoară.
18 Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
Vino să ne umplem cu iubire până dimineață, să ne desfătăm cu iubiri.
19 Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
Pentru că soțul nu este acasă, a plecat într-o călătorie lungă;
20 La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
A luat o pungă de bani cu el și va veni acasă la ziua stabilită.
21 Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
Cu vorbirea ei măgulitoare l-a făcut să cedeze, cu lingușeala buzelor ei l-a forțat.
22 Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
El merge deodată după ea, cum merge un bou la măcelărie, sau ca un nebun la disciplinarea în butuci,
23 Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
Până ce o săgeată îi străpunge ficatul, precum o pasăre se grăbește la capcană și nu știe că aceasta o va costa viața.
24 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
De aceea dați-mi acum ascultare, copii, și dați atenție cuvintelor gurii mele.
25 Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
Să nu se abată inima ta spre căile ei, nu te rătăci în cărările ei.
26 Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
Fiindcă ea a doborât mulți răniți; da, mulți bărbați puternici au fost uciși de ea.
